Dom Igloo (Wrocław)
Dom Igloo – dom jednorodzinny, wybudowany przez polskiego architekta Witolda Lipińskiego w latach 1961–1967 we Wrocławiu przy ulicy Stanisława Moniuszki 33. Budynek ma kształt półkolistego sklepienia o średnicy 10 metrów z dobudowanym pomieszczeniem w kształcie półwalca eliptycznego, w którym znajdują się garaż oraz pomieszczenie gospodarcze. Do domu również dobudowano oranżerię. Kopułę pokryto folią aluminiową oraz blachą. Jednym z najbardziej znanych projektów architektonicznych Lipińskiego jest Wysokogórskie Obserwatorium Meteorologiczne na Śnieżce[1][2][3]. HistoriaWitold Lipiński urodził się w 1923 roku w Kosakach koło Łomży. W czasie II wojny światowej działał w Armii Krajowej w oddziale Jana Tabortowskiego „Bruzdy”. W 1946 roku przeprowadził się do Wrocławia i rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Studia ukończył w 1950 roku[1][2]. Na początku lat 60. XX wieku postanowił wybudować eksperymentalny dom jednorodzinny. Od samego początku budowy Lipiński miał problem ze zdobyciem materiałów. Ostatecznie pozyskał cegły na budowę domu z gruzów zbombardowanej podczas wojny niemieckiej kamienicy. Ze względu na nietypową konstrukcję architekt nie mógł znaleźć fachowców, więc zbudował dom w całości sam, a później zamieszkał w nim z rodziną[4]. Powierzchnia domu wynosi 75 m², dodatkowo w środku znajduje się ażurowa antresola o powierzchni 35 m²[2]. Po śmierci Witolda Lipińskiego w 2005 roku dom zamieszkiwała jego żona Bożena Lipińska[2]. Od 2019 roku właścicielem domu jest wrocławski architekt Zbigniew Maćków, który planuje udostępnić dom dla zwiedzających po przeprowadzeniu jego renowacji[2][5][6][7]. ![]() Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzneInformation related to Dom Igloo (Wrocław) |
Portal di Ensiklopedia Dunia