|
Bob Newhart
Bob Newhart, właśc. George Robert Newhart (ur. 5 września 1929 w Oak Park, zm. 18 lipca 2024 w Los Angeles[1]) – amerykański komik i aktor. Laureat Złotego Globu, nagrody Emmy i trzech nagród Grammy. Otrzymał sześciokrotnie nominację do nagrodę Złotego Globu i pięciokrotnie do nagrody Emmy. 6 stycznia 1999 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6381 Hollywood Boulevard[2][3]. ŻyciorysUrodził się w Oak Park w Illinois jako syn Julii Pauline (z domu Burns), pielęgniarki, i George’a Davida Newharta[4], współwłaściciela firmy dostarczającej instalacje wodno-kanalizacyjne. Jego matka była pochodzenia irlandzkiego, a ojciec niemieckiego i irlandzkiego[5]. Używał drugiego imienia „Bob”, aby uniknąć nieporozumień ze swoim ojcem George’em. Nazwisko Newhart jest pochodzenia niemieckiego (Neuhart). Jedna z jego babć pochodziła z St. Catharines w Ontario w Kanadzie[6]. Miał trzy siostry[7]. Kształcił się w szkołach rzymskokatolickich w rejonie Chicago, w tym w szkole średniej św. Katarzyny ze Sieny w Oak Park, a w 1947 ukończył szkołę średnią College Prep im. św. Ignacego. W 1952 zdobył tytuł licencjata w dziedzinie zarządzania przedsiębiorstwem na Uniwersytecie Loyola w Chicago[7]. Wkrótce został powołany do United States Army i służył w Stanach Zjednoczonych podczas wojny koreańskiej jako urzędnik aż do zwolnienia w 1954[7]. Przez krótki czas uczęszczał do Szkoły Prawa Uniwersytetu Loyola w Chicago, ale nie ukończył studiów, jak stwierdził, częściowo dlatego, że poproszono go o nieetyczne zachowanie podczas stażu[5]. W 1960 nagrania jego monologów komediowych stały się bestsellerami i zapoczątkował nowy styl komedii, który opierał się na obserwacji i psychologii. Jego debiutancki album komediowy The Button-Down Mind of Bob Newhart (1960) został uhonorowany nagrodą Grammy w kategoriach Najlepszy nowy artysta[8] i Album roku[8], a za album The Button-Down Mind Strikes Back! (1960) otrzymał nagrodę Grammy dla najlepszego albumu komediowego[8]. Od 11 października 1961 do 13 czerwca 1962 występował jako chicagowski psycholog Bob Hartley, który pomagał rzeszom ekscentrycznych pacjentów w programie telewizyjnym nadawanym przez NBC The Bob Newhart Show, który przyniósł mu Złoty Glob dla najlepszego gwiazdora telewizyjnego. Za rolę Arthura Jeffriesa w sześciu odcinkach sitcomu CBS Teoria wielkiego podrywu (2013–2018) w 2013 zdobył nagrodę Emmy[9]. 12 stycznia 1963 zawarł związek małżeński ze scenarzystką telewizyjną Virginią Lillian Quinn, znaną jako Ginny Newhart, która zmarła 23 kwietnia 2023 po długiej chorobie w wieku 82 lat[10]. Mieli dwóch synów – Roberta Williama (ur. 4 listopada 1963)[9] i Timothy’ego[9] oraz dwie córki – Jennifer[9] i Courtney (ur. 2 grudnia 1977)[9]. Zmarł 18 lipca 2024 w swoim domu w Los Angeles w Kalifornii z powodu powikłań po kilku krótkich chorobach w wieku 94 lat[11]. FilmografiaFilmy
Seriale
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): Information related to Bob Newhart |
||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
