Bob Elliott

trzeciobazowy/prawozapolowy
Pełne imię i nazwisko	Robert Irving Elliott
Pseudonim	Mr. Team
Data i miejsce urodzenia	29 listopada 1916 San Francisco
Data i miejsce śmierci	4 maja 1966 San Diego
Odbijał	prawą
Rzucał	prawą
Debiut	2 września 1939
Ostatni występ	16 września 1953
Statystyki
Średnia uderzeń	0,289
Home runy	170
RBI	1195
Kariera klubowa
Lata Kluby 1939–1946 Pittsburgh Pirates 1947–1951 Boston Braves 1952 New York Giants 1953 St. Louis Browns 1953 Chicago White Sox
Kariera menedżerska
Lata Kluby 1960 Kansas City Athletics

Robert Irving Elliott (ur. 29 listopada 1916 w San Francisco, zm. 4 maja 1966 w San Diego) – amerykański baseballista, który występował na pozycji trzeciobazowego i prawozapolowego przez 15 sezonów w Major League Baseball.

W MLB zadebiutował 2 września 1939 w barwach Pittsburgh Pirates w meczu przeciwko St. Louis Cardinals, w którym zdobył home runa i zaliczył trzy RBI^[1][2]. W 1941 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd^[1]. 15 lipca 1945 w spotkaniu z Brooklyn Dodgers rozegranym na Forbes Field zaliczył cycle^[3].

We wrześniu 1946 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Boston Braves^[4]. W sezonie 1947 został wybrany MVP National League, zaś rok później wystąpił we wszystkich meczach World Series, w których Braves przegrali z Cleveland Indians 2–4^[5][6]. Grał jeszcze w New York Giants, St. Louis Browns i Chicago White Sox, w którym zakończył karierę^[1]. W późniejszym okresie był między innymi menadżerem Sacramento Solons z Pacific Coast League i menadżerem Kansas City Athletics^[7].