Sant Aond

Sant Aond; Saint-Haon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La plaça del borg de Sant Aond.
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 50′ 49″ N, 3° 45′ 33″ E
Superfícia	37,57 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 1 240 m; 1 000 m; 689 m
	Geografia politica;
País	Velai Lengadòc;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe Ròse Aups;
Departament; 43	Naut Léger ;
Arrondiment; 432	Lo Puèi de Velai;
Canton; 4318	Lo Velai Volcanic (Pradèlas davant 2015);
Intercom; 244301123	CC delhs País de Caires e de Pradèlas;
Cònsol	Jean-Pierre Gauthier ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	291 ab. Evolucion de la populacion; 302 ab.
Densitat	8,62 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	(en francés)
Còde postal	43340
Còde INSEE	43192

Vilatge d'Occitània

Sant Aond^[1] — benlèu Sent Aond^[2]—(Saint-Haon en francés) z-es una comuna velaiosa, situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Geografia

Comunas vesinas

Sant Aond

Rauret
(4,2 km)

Sant Cristòu d'Alèir
(4,3 km)

Sent Bonet
de Montaurós (4,6 km)

Lo Boschet
Sant Nicolàu
(5,5 km)

Landòs
(5,8 km)

La Val Atgièr
(6,5 km)

Sent Venerand
(6,5 km)

Oides
(6,7 km)

Lo Chambon
del Chastèl
(7,8 km)

Perimètre delh territòri

Comunas confrontantas de **Sent Aond**
Alairàs	Oide	Lo Boschet Sant Nicolau
Sant Cristòu d'Alèir		Landòs
Sent Bonet e La Val (Losera)	Rauret

Toponimia

Las fòrmas ancianas son In patria Vellavensi, in aice qui dicitur Chalmes Ellarias en 825, In Calmesclarias, cum ipsa ecclesia in honore S. Abundi en 927, Castrum S. habundi en 1164, S. Aont en 1208, Ecclesiæ S. Habundi et S. Katerinæ prope castrum S. Habundi en 1348, S. Ahond en 1506, S. Habondus en 1526, S. Ahon en 1530, S. Tavung en 1585, Laparro en 1793 ^[3].
Sent Aond representa Abondus, nom de mai d'un sant dont se coneis pas grand causa ^[4]^,^[5].
Lo nom a chamjat, remplaçat per un agionime, lo prumèir èra format d'un compausat delh resultat de *calmis.

Jagonzac

Las fòrmas ancianas son Jagonzacus en 1289, Jagunzac en 1390 ^[6].
Segon Joan Arçac, lo nom vendriá delh nom latin d'òme Jucundius, ambelh sufixe -acum ^[7]. L'explicacion supausa implicitament lo passatge de *Jugonjac a *Jugonzac per dissimilacion (puei Jagonzac).
Toponime près de Jagonaç, situat a quauques km alh sud-èst. Ligam lingüistic o d'influéncia ?

Escublac, Escublaset

Las fòrmas ancianas d'Escublac son : Escuplac en 1256, Villa de Escupliac en 1270, Mansus de Scublaco prœcentoris Anicii en 1384, Estublac en 1408, Escublacum en 1464, Scublac en 1584 ^[8].
Lo nom es aparentat a La Baula-Escoublac, Écublei, Écublé, Écueillé, Écuvilly, etc, comunas francesas. Ambelh sufixe -acum, Dauzat los explica per lo nom gallic d'òme Scopilus e Scopilius ^[9]. Xavier Delamarre utiliza puslèu d'autres noms de mèstres, Scubilios, Scublos, atestats, en relacion benlèu amb de noms d'aucèls (vielh breton scubl, « milan ») ^[10]. Las explicacions convenon tanben per Escublac. Lo diminutiu es Escublaset (Escublaset en 1541, Escublazet en 1584 ^[8]), alh sud de Sent Aond. Sembla un diminutiu ancian (se l'analogia a pas jogat), que seriá en latin *Scub(i)liacittu-. Un diminutiu recent seriá estat *Escublaguet o *Escubladet.

Istòria

En 1789, Sent Aond dependiá de la província de Velai e de la subdelegacion e senescalciá delh Puèi de Velai. Sa gleisa parochala, diocèsi delh Puèi de Velai e archipreirat de Solanhac, èra delh vocable de Sant Aond; lo chapítol catedral del Puèi presentava a la cura ^[3].

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
2020	(2026)	Jean-Pierre Gauthier
junh de 1995	2020	Jean-Paul Archer
març de 1989	1995	André Dumunier
	1989	Aimé Coulon
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 324, totala: 330

933

608

603

800

1 113

1 130

1 177

1 228

1 314

1 257

1 224

1 426

1 371

1 418

1 426

1 542

1 559

1 566

1 597

1 717

1 613

1 446

1 399

1 338

1 290

1 132

942

853

751

576

488

428

370

385

375

364
371

2009

2010

353
361

347
356

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 291 abitants e la densitat èra de 7,75 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Sent Aond sobelh site de l'Insee

Nòtas

↑
↑ Segon l'ortografia de las comunas vesinas.
↑ ^3,0 et ^3,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 253 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f302.image
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 604
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 391
↑ Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 146 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f195.image
↑ Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 149
↑ ^8,0 et ^8,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 111 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f160.image
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 260, a Ecublé, Ecquevilly
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 232, 306, 346-347

Error de citacion : La balisa <ref> definida dins <references> a pas de nom d’atribut.

Portal de Velai

Portal de Lengadòc

[1] ↑

[2] Segon l'ortografia de las comunas vesinas.

[dicto-3] 3,0 et ^3,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 253 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f302.image

[4] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 604

[5] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 391

[6] Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 146 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f195.image

[7] Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 149

[scub-8] 8,0 et ^8,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 111 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f160.image

[9] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 260, a Ecublé, Ecquevilly

[10] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 232, 306, 346-347

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]