A

A (ตัวใหญ่: A, ตัวเล็ก: a) คืออักษรและสระตัวแรกในอักษรละติน มีชื่อในภาษาอังกฤษว่า เอ ในขณะที่หลายภาษา เช่น ภาษาเยอรมัน ภาษาฝรั่งเศส ภาษาอิตาลี เรียกตามชื่อเดิมของอักษรนี้คือ อา /a/, /aː/ รูปพหูพจน์ในภาษาอังกฤษเขียนเป็น A's, As, as, หรือ a's^[1] อักษร A มีพัฒนาการมาตั้งแต่ยุคอียิปต์โบราณโดยมีหลักฐานในอักษรภาพไฮโรกลิฟฟิก และมีการหยิบยืมไปใช้ในวัฒนธรรมอื่นจนกระทั่งปัจจุบัน โดยยังคงไว้ซึ่งจุดเด่นนั่นคือ A เป็นตัวอักษรแรกของชุดตัวอักษรในภาษาเสมอ ใช้แทนเสียงสระ อา เอ หรือ แอ ที่ประกอบกับเสียงพยัญชนะ หรือใช้แทนเสียงสระอย่างเดียวก็ได้ นอกจากนั้นอักษร A ก็มีการเติมเครื่องหมายกำกับและได้รับการดัดแปลงไปหลายรูปแบบเพื่อการนำไปใช้เป็นอักขรวิธีในภาษาหนึ่ง ๆ

ประวัติ

อักษร A มีจุดเริ่มต้นมาจากอักษรภาพ (pictogram) จากรูปหัวของวัวในไฮโรกลิฟ หรืออักษรในยุคสำริด^[2]

ไฮโรกลิฟ หัวของวัว	อักษรยุคสำริด หัวของวัว	อักษรฟินิเชีย อะเลฟ	อักษรกรีก แอลฟา	อักษรอีทรัสคัน A	อักษรโรมัน A

ในช่วงประมาณ 1,600 ปีก่อนคริสตกาล อักษร A ของอักษรฟินิเชียได้พัฒนาเป็นรูปแบบเชิงเส้น ซึ่งเป็นพื้นฐานของรูปแบบการเขียน A ในเวลาต่อมา ชื่อของอักษรนี้มีชื่อเหมือนกับ "อะลิฟ" ในอักษรอาหรับ หรือ "อะเลฟ" ในอักษรฮีบรู

เมื่อถึงยุคกรีซโบราณ ชาวกรีกก็ได้รับเอาอักษรฟินิเชียมาดัดแปลง และเนื่องจากชาวกรีกไม่ใช้เสียงหยุด เส้นเสียง อ /ʔ/ เหมือนภาษาฟินิเชียหรือภาษากลุ่มเซมิติกอื่น ๆ ดังนั้นชาวกรีกจึงใช้อักษรนี้แทนเสียงสระ อา /a/ และเรียกชื่อใหม่เป็นแอลฟา (alpha) ในจารึกเริ่มแรกหลังจากยุคมืดของกรีซ (Greek Dark Ages) จนถึงศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสตกาล อักษร A เขียนโดยตะแคงด้านหนึ่งราบลงไปกับเส้นบรรทัดคล้ายอักษรฟินิเชีย แต่ในภายหลังอักษรกรีกได้พัฒนาให้คล้ายกับอักษรในปัจจุบัน


Blackletter A	Uncial A	Another Capital A

Modern Roman A	Modern Italic A	Modern Script A

ชาวอีทรัสคันได้นำอักษรกรีกไปใช้ในดินแดนคาบสมุทรอิตาลีและยังคงไว้ซึ่งรูปอักษร ต่อมาชาวโรมันนำเอาอักษรอีทรัสคันไปเขียนภาษาละติน ส่งผลให้อักษรนี้ยังคงมีใช้อยู่ในอักษรละตินสมัยใหม่และใช้เขียนภาษาต่าง ๆ ในปัจจุบันรวมทั้งภาษาอังกฤษ

อักษรนี้มีอักษรตัวเล็กสองแบบ แบบหนึ่งประกอบด้วยห่วงคล้ายวงกลมและเส้นตั้งหนึ่งขีด (ɑ) เรียกว่า "ละตินแอลฟา" มักพบในการเขียนด้วยลายมือ ในขณะที่สิ่งพิมพ์ต่าง ๆ ใช้อีกแบบหนึ่งซึ่งประกอบด้วยห่วงคล้ายวงกลมและเส้นโค้งที่คลุมด้านบน (a) อักษรทั้งสองแบบต่างก็พัฒนามาจากอักษรตัวใหญ่ตัวเดียวกัน โดยเชื่อมขาข้างซ้ายเข้ากับเส้นขวางตรงกลางให้เป็นห่วงอันเดียว (ดูภาพ Unicial A) แบบอักษรจำนวนมากได้ทำให้ขาข้างขวาตั้งตรง ซึ่งอักษรบางแบบก็ทำให้เซริฟที่อยู่บนขาข้างขวากลายเป็นเส้นโค้งไป ทำให้รูปแบบนี้ใช้สำหรับการพิมพ์ ส่วนอีกรูปแบบหนึ่งก็ใช้สำหรับการเขียนด้วยลายมือ

การใช้งาน

อักษรตัวเล็กของ A ที่มีความแตกต่างกันในการพิมพ์

อักษร A ถูกใช้แทนเสียงสระซึ่งแตกต่างกันออกไปในแต่ละภาษา อาทิ เสียงสระ อา /a/, อา-ออ /ɑ/ (ปากกว้างกว่า อา) , เอ /eɪ/, หรือ แอ /æ/ และเพื่อแยกแยะเสียงเหล่านี้ บางภาษาได้กำหนดให้เติมเครื่องหมายเสริมสัทอักษร (diacritics) ลงไปบนอักษร เช่น Á À Å เป็นต้น ส่วนในสัทอักษรสากลก็มีสัญลักษณ์จำนวนหนึ่งที่มาจากอักษร A ในรูปแบบต่าง ๆ แทนเสียงสระที่นอกเหนือจากที่กล่าวมา

อักษร A เป็นอักษรที่ถูกใช้บ่อยเป็นอันดับสามในภาษาอังกฤษ และเป็นอันดับสองในภาษาสเปนและภาษาฝรั่งเศส ซึ่งโดยเฉลี่ยแล้วจำนวนอักษร A ในหนังสือภาษาอังกฤษคิดเป็น 8.2% ของตัวอักษรทั้งหมด ในขณะที่ภาษาสเปนและภาษาฝรั่งเศสเท่ากับ 6.2% และ 4% ตามลำดับ^[3]

วัฒนธรรมของการใช้อักษร A มักจะถูกตีความว่าเป็นอันดับแรกสุด หรือดีที่สุด เช่นการให้เกรดในสถานศึกษา เกรด A หมายถึงได้คะแนนดีที่สุด เป็นต้น มักใช้จัดลำดับความสำคัญซึ่ง A หมายถึงสำคัญที่สุด ดังเช่นการจัดลำดับหัวข้อโดยใช้อักษรละติน หัวข้อ (A) จะขึ้นต้นก่อนเสมอตามลำดับตัวอักษร^[4] การศึกษาในปี พ.ศ. 2553 ของสมาคมจิตวิทยาอังกฤษ ได้ข้อสรุปว่า การที่นักเรียนเห็นตัวอักษร A ก่อนหน้าการสอบจะเป็นการเพิ่มผลการสอบของนักเรียนได้^[5]

นอกเหนือไปจากนี้อักษร A ที่ไม่ได้ใช้ตีความในทางดังกล่าว สามารถยกตัวอย่างได้ดังนี้

อักษรตัวใหญ่หรือตัวเล็ก

A หรือ a ใช้เป็นคำนำหน้านามที่ไม่เฉพาะเจาะจง (indefinite article) ในภาษาอังกฤษ เช่น a cat หมายถึง "แมวตัวหนึ่ง" (ตัวใดก็ได้เพียงตัวเดียว) สำหรับคำที่ขึ้นต้นด้วยเสียงสระ จะเปลี่ยนไปใช้ an แทน เช่น an elephant หรือ an hour
–a เป็นคำปัจจัยในภาษาเอสเปรันโต ใช้สำหรับเปลี่ยนรากศัพท์ (หรือคำนาม) ให้กลายเป็นคำวิเศษณ์
แท็ก <A> หรือ <a> ใช้สำหรับสร้างการเชื่อมโยงหรือกำหนดตำแหน่งคั่นหน้าใน HTML
A หรือ a ใช้แทนค่าที่เท่ากับ 10 ในระบบเลขตามฐานตั้งแต่เลขฐานสิบเอ็ดเป็นต้นไป เช่น เลขฐานสิบหก เป็นต้น
MS-DOS ใช้สัญลักษณ์ A: หรือ a: แทนไดรฟ์ของฟลอปปีดิสก์เครื่องที่หนึ่ง
ในคอมพิวเตอร์บางระบบ ไอคอนรูป A เป็นตัวแทนของฟอนต์ทรูไทป์ ส่วนไอคอนรูป a เป็นตัวแทนของฟอนต์ไทป์วัน

เฉพาะอักษรตัวใหญ่

A เป็นสัญลักษณ์แทนหน่วยวัดกระแสไฟฟ้า แอมแปร์
ในทางดนตรี A คือโน้ตเสียง "ลา" ที่ความถี่ 440 เฮิรตซ์ หรือหมายถึงคอร์ด A major
A เป็นหมู่โลหิตหนึ่งจากทั้งหมดสี่หมู่
ในทางตรรกศาสตร์ ∀ ใช้แทนความหมายของ "สำหรับค่าของ...ทั้งหมด" เช่น ∀x คือ "สำหรับค่าของ x ทั้งหมด"
ในทางเรขาคณิต A ใช้แทนพื้นที่ หรือพื้นที่ของหน้าตัด
ฟีลด์ของจำนวนเชิงพีชคณิต เขียนแทนด้วย A หรือ $\mathbb {A}$ (อักษรแบล็กบอร์ด)
A เป็นชื่อของวิตามินชนิดหนึ่ง
ในทางชีววิทยา A หมายถึง อะดีนีน (adenine) ซึ่งเป็นนิวคลีโอไทด์หนึ่งในสี่ชนิดที่เป็นส่วนประกอบของดีเอ็นเอ
A เป็นสัญลักษณ์ที่ใช้ในเกมไพ่ แทนตัวเอซ (Ace) ไพ่ป๊อกหนึ่งสำรับจะมีตัวเอซสี่ใบ
A-Class เป็นรุ่นรถยนต์ของเบนซ์
ใช้แทนขนาดของยกทรง วัดโดยความต่างของยอดอกกับฐานอก ซึ่งคัพ A อยู่ระหว่าง 12–14 ซม. และคัพ AA อยู่ระหว่าง 10–12 ซม. ตามมาตรฐาน EN 13402 ของยุโรป
หมายเลขไอพีของคลาส A อยู่ระหว่าง 0.0.0.0 ถึง 127.255.255.255 และมีช่วงไอพีส่วนตัวคลาส A อยู่ระหว่าง 10.0.0.0 ถึง 10.255.255.255 สำหรับใช้เฉพาะภายในองค์กร
ใช้แทนการกำหนดขนาดกระดาษตามมาตรฐาน ISO 216 เช่น A0, A1, A4 เป็นต้น โดยอัตราส่วนด้านกว้างต่อด้านยาวเท่ากับ $1: \sqrt 2$
Ⓐ (A ภายในวงกลม) เป็นสัญลักษณ์ของลัทธิอนาธิปไตย

เฉพาะอักษรตัวเล็ก

a ย่อมาจาก อัตโต– (atto–) เป็นคำอุปสรรคคำหนึ่งสำหรับเติมหน่วยวัดต่างๆ มีค่าเท่ากับ 10⁻¹⁸
a เป็นสัญลักษณ์แทนหน่วยวัดพื้นที่ อาร์ (are)
ในทางฟิสิกส์ a เป็นสัญลักษณ์แทนความเร่ง ในขณะที่ α (แอลฟา) ใช้แทนความเร่งเชิงมุม
a ใช้แทนความยาวของกึ่งแกนเอกในรูปวงรี
ในนาฬิกาแบบสิบสองชั่วโมง a ย่อมาจาก am หมายถึงเวลาก่อนเที่ยงวัน
a, æ, ɐ, ɑ, ɒ ใช้เป็นสัทอักษรสากลสำหรับแทนเสียงสระ

อักษร A ที่มีลวดลายวิจิตรแบบหนึ่ง ใช้นำขึ้นต้นงานเขียนหนังสือ
แบบอักษรสำหรับงานพิมพ์ อักษร A ถูกกำหนดด้วยโครงร่างทางเรขาคณิต
ประติมากรรมรูปอักษร A ในบาร์เซโลนา ประเทศสเปน

รหัสคอมพิวเตอร์

รหัสแอสกีของ A และ a คือ 65 (0x41) และ 97 (0x61) ตามลำดับ รหัสเอบซีดิกคือ 193 (0xC1) กับ 129 (0x81) ตามลำดับ ส่วนรหัสยูนิโคดสามารถแจกแจงได้ดังนี้ ^[6]

อักษรละติน A

อักษรตัวใหญ่			อักษรตัวเล็ก
อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย	อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย
A	U+0041	อักษรละติน A ตัวใหญ่	a	U+0061	อักษรละติน A ตัวเล็ก
À	U+00C0	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเกรฟ (grave)	à	U+00E0	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเกรฟ
Á	U+00C1	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมอะคิวต์ (acute)	á	U+00E1	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมอะคิวต์
Â	U+00C2	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์ (circumflex)	â	U+00E2	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์
Ã	U+00C3	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมทิลเดอ (tilde)	ã	U+00E3	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมทิลเดอ
Ä	U+00C4	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมไดเอเรซิส (diaeresis)	ä	U+00E4	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมไดเอเรซิส
Å	U+00C5	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมริง (ring) ด้านบน	å	U+00E5	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงด้านบน
Ā	U+0100	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมแมครอน (macron)	ā	U+0101	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมแมครอน
Ă	U+0102	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟ (breve)	ă	U+0103	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟ
Ą	U+0104	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมออกอแนก (ogonek)	ą	U+0105	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมออกอแนก
Ǎ	U+01CD	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมแครอน (caron)	ǎ	U+01CE	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมแครอน
Ǟ	U+01DE	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมไดเอเรซิสและแมครอน	ǟ	U+01DF	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมไดเอเรซิสและแมครอน
Ǡ	U+01E0	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดอต (dot) ด้านบนและแมครอน	ǡ	U+01E1	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดอตด้านบนและแมครอน
Ǻ	U+01FA	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมริงด้านบนและอะคิวต์	ǻ	U+01FB	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงด้านบนและอะคิวต์
Ȁ	U+0200	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดับเบิลเกรฟ (double grave)	ȁ	U+0201	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดับเบิลเกรฟ
Ȃ	U+0202	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟกลับหัว	ȃ	U+0203	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟกลับหัว
Ȧ	U+0226	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดอตด้านบน	ȧ	U+0227	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดอตด้านบน
Ⱥ	U+023A	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมขีดเฉียงทับ	ⱥ	U+2C65	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมขีดเฉียงทับ
			◌ͣ	U+0363	ตัวผสาน อักษรละติน A ตัวเล็ก
Ɐ	U+2C6F	อักษรละติน A ตัวใหญ่ กลับหัว	ɐ	U+0250	อักษรละติน A ตัวเล็ก กลับหัว
ᴀ	U+1D00	อักษรละติน A ตัวใหญ่ ขนาดเล็ก
ᴬ	U+1D2C	ตัวดัดแปร อักษรละติน A ตัวใหญ่	ᵃ	U+1D43	ตัวดัดแปร อักษรละติน A ตัวเล็ก
			ᵄ	U+1D44	ตัวดัดแปร อักษรละติน A ตัวเล็ก กลับหัว
			ᶏ	U+1D8F	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมฮุกปลายลิ้นม้วน (retroflex hook)
Ḁ	U+1E00	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมริงด้านล่าง	ḁ	U+1E01	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงด้านล่าง
			ẚ	U+1E9A	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงครึ่งขวา †
Ạ	U+1EA0	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดอตด้านล่าง	ạ	U+1EA1	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดอตด้านล่าง
Ả	U+1EA2	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมฮุก (hook) ด้านบน	ả	U+1EA3	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมฮุกด้านบน
Ấ	U+1EA4	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และอะคิวต์	ấ	U+1EA5	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และอะคิวต์
Ầ	U+1EA6	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และเกรฟ	ầ	U+1EA7	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และเกรฟ
Ẩ	U+1EA8	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และฮุกด้านบน	ẩ	U+1EA9	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และฮุกด้านบน
Ẫ	U+1EAA	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และทิลเดอ	ẫ	U+1EAB	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และทิลเดอ
Ậ	U+1EAC	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และดอตด้านล่าง	ậ	U+1EAD	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และดอตด้านล่าง
Ắ	U+1EAE	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและอะคิวต์	ắ	U+1EAF	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและอะคิวต์
Ằ	U+1EB0	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและเกรฟ	ằ	U+1EB1	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและเกรฟ
Ẳ	U+1EB2	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและฮุกด้านบน	ẳ	U+1EB3	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและฮุกด้านบน
Ẵ	U+1EB4	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและทิลเดอ	ẵ	U+1EB5	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและทิลเดอ
Ặ	U+1EB6	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและดอตด้านล่าง	ặ	U+1EB7	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและดอตด้านล่าง
			ₐ	U+2090	อักษรละติน A ตัวเล็ก ตัวห้อย
Ａ	U+FF21	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เต็มความกว้าง	ａ	U+FF41	อักษรละติน A ตัวเล็ก เต็มความกว้าง

† ตามมาตรฐานยูนิโคด อักษรนี้ไม่มีรูปอักษรตัวใหญ่ แต่ฟังก์ชันการแปลงเป็นอักษรตัวใหญ่ในภาษาจาวา ได้แปลงอักษรนี้ ẚ ไปเป็น Aʾ ซึ่งประกอบขึ้นจากอักขระสองตัว ^[7] นอกจากนั้นสัญลักษณ์ครึ่งวงกลมก็ถูกย้ายให้ค่อนไปทางขวาในยูนิโคดรุ่น 5.1.0 หลังจากที่เคยปรับให้อยู่ตรงกลางมาตั้งแต่รุ่น 3.0 ^[8]

อักษรละติน Alpha

อักษรตัวใหญ่			อักษรตัวเล็ก
อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย	อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย
Ɑ	U+2C6D	อักษรละติน Alpha ตัวใหญ่	ɑ	U+0251	อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก
Ɒ	U+2C70	อักษรละติน Alpha ตัวใหญ่ กลับหัว	ɒ	U+0252	อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก กลับหัว
			ᵅ	U+1D45	ตัวดัดแปร อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก
			ᶐ	U+1D90	อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก เติมฮุกปลายลิ้นม้วน (retroflex hook)
			ᶛ	U+1D9B	ตัวดัดแปร อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก กลับหัว

อักษรรวมที่ประกอบด้วย A

อักษรตัวใหญ่			อักษรตัวเล็ก
อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย	อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย
Æ	U+00C6	อักษรละติน AE ตัวใหญ่	æ	U+00E6	อักษรละติน AE ตัวเล็ก
Ǣ	U+01E2	อักษรละติน AE ตัวใหญ่ เติมแมครอน	ǣ	U+01E3	อักษรละติน AE ตัวเล็ก เติมแมครอน
Ǽ	U+01FC	อักษรละติน AE ตัวใหญ่ เติมอะคิวต์	ǽ	U+01FD	อักษรละติน AE ตัวเล็ก เติมอะคิวต์
ᴁ	U+1D01	อักษรละติน AE ตัวใหญ่ ขนาดเล็ก
			ᴂ	U+1D02	อักษรละติน AE ตัวเล็ก กลับหัว
ᴭ	U+1D2D	ตัวดัดแปร อักษรละติน AE ตัวใหญ่
			ᵆ	U+1D46	ตัวดัดแปร อักษรละติน AE ตัวเล็ก กลับหัว
Ꜳ	U+A732	อักษรละติน AA ตัวใหญ่	ꜳ	U+A733	อักษรละติน AA ตัวเล็ก
Ꜵ	U+A734	อักษรละติน AO ตัวใหญ่	ꜵ	U+A735	อักษรละติน AO ตัวเล็ก
Ꜷ	U+A736	อักษรละติน AU ตัวใหญ่	ꜷ	U+A737	อักษรละติน AU ตัวเล็ก
Ꜹ	U+A738	อักษรละติน AV ตัวใหญ่	ꜹ	U+A739	อักษรละติน AV ตัวเล็ก
Ꜻ	U+A73A	อักษรละติน AV ตัวใหญ่ เติมขีดแนวนอน	ꜻ	U+A73B	อักษรละติน AV ตัวเล็ก เติมขีดแนวนอน
Ꜽ	U+A73C	อักษรละติน AY ตัวใหญ่	ꜽ	U+A73D	อักษรละติน AY ตัวเล็ก

อักษรตระกูลอื่นและสัญลักษณ์ที่คล้าย A

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

↑ Merriam-Webster's Manual for Writers and Editors. 1998. p. 61. ISBN 0-87779-622-X. ; Chicago Manual of Style (15th ed.). University of Chicago Press. 15 กันยายน 2006. p. 281. ISBN 978-0-226-10404-1.
↑ "A". The World Book Encyclopedia. Vol. 1. World Book, Inc. 2003. p. 1. ISBN 0-7166-0103-6.
↑ "Percentages of Letter frequencies per Thousand words". Trinity College. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มกราคม 2007. สืบค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2006.
↑ "a". Dictionary.com Unabridged (v 1.1). Random House, Inc. 28 พฤษภาคม 2008.
↑ "Letters affect exam results". British Psychological Society. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 ตุลาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2010.
↑ "Unicode 6.0 Character Code Charts". Unicode Consortium.
↑ "Unicode Character". FileFormat.info. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2008.
↑ "Errata Fixed in Unicode 5.1.0". Unicode Consortium. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2008.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ A

อักษร A ที่ประกอบกับอักษรละตินตัวอื่น
AA	AB	AC	AD	AE	AF	AG	AH	AI	AJ	AK	AL	AM	AN	AO	AP	AQ	AR	AS	AT	AU	AV	AW	AX	AY	AZ
AA	BA	CA	DA	EA	FA	GA	HA	IA	JA	KA	LA	MA	NA	OA	PA	QA	RA	SA	TA	UA	VA	WA	XA	YA	ZA

[1] Merriam-Webster's Manual for Writers and Editors. 1998. p. 61. ISBN 0-87779-622-X. ; Chicago Manual of Style (15th ed.). University of Chicago Press. 15 กันยายน 2006. p. 281. ISBN 978-0-226-10404-1.

[2] "A". The World Book Encyclopedia. Vol. 1. World Book, Inc. 2003. p. 1. ISBN 0-7166-0103-6.

[3] "Percentages of Letter frequencies per Thousand words". Trinity College. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มกราคม 2007. สืบค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2006.

[4] "a". Dictionary.com Unabridged (v 1.1). Random House, Inc. 28 พฤษภาคม 2008.

[5] "Letters affect exam results". British Psychological Society. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 ตุลาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2010.

[6] "Unicode 6.0 Character Code Charts". Unicode Consortium.

[7] "Unicode Character". FileFormat.info. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2008.

[8] "Errata Fixed in Unicode 5.1.0". Unicode Consortium. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2008.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

A