Lo Crèç

Lo Crèç; Le Crès
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Lo lac dau Crèç.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 38′ 53″ N, 3° 56′ 23″ E
Superfícia	5,84 km²
Altituds; · Mejana; · Minimala	; 60 m; 29 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 34	Erau ;
Arrondiment; 343	Montpelhièr;
Canton; 3447	Lo Crèç (Castèlnòu de Les abans 2015);
Intercom; 243400017	Montpelhièr Mediterranèa Metropòli;
Cònsol	Stéphane Champay ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	9 316 ab. Evolucion de la populacion; 9 449 ab.
Densitat	1 488,53 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	34920
Còde INSEE	34090

Vila d'Occitània

Lo Crèç o Lo Crès^[1] (Le Crès en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : villa S. Martini de Crecio en 1096, decima de S. Martino del Crez, au sègle XI o XII, villam de Cretio en 1111, de Crecio en 1125, Gaucelmi Berengerii del Crez en 1127, villam S. Martini de Crecio en 1129, 1146, de Cretio en 1154, villam de Crez, villa de Crez en 1178, mansum de Crecio, villam S. Martini de Crecio en 1212, manso de Crecio en 1238, parrochiis S. Martini de Cresio en 1251, ecclesie de Cressio en 1290, 1329, prior de Crecio (variacion : Cressio) en 1392, le Crés en 1526, de Cressio en 1529, de Crescio en 1550, le Cres en 1648, du Crez en 1740-60, le Crez en 1770-71 (mapa de Cassini)^[2].

Segon Dauzat, lo Crès ven dau lengadocian cres, provençau gres, « terren peirós », derivat dau preindoeuropèu *k(a)r-, « pèira »^[3]; segon Hamlin, Lo Crèç ven de l'occitan crés [o crès] d'origina prelatina (J. Boisgontier, NRO 25-26 (1995), p. 189-199, 237), « terren peirós e magre ont lo ròc aflora » ^[2].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	2026	Stéphane Champay	divèrs drecha	quadre administratiu e comerciau d'entrepresa
març de 2001	2020	Pierre Bonnal	PS	quadre de la Seguretat Sociala
junh de 1995	2001	Jean-Marie Rouché	divèrs drecha
1994	1995	Alain Banton
1969	1994	Julien Quet
1953	1969	Fernand Rouché		proprietari-viticultor
	1953
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 8693, totala: 8809

-

322

309

-

-

334

-

650

1 388

4 529

6 088

6 601

6 800

6 788

6 886

7 259
7 362

2009

2010

7 632
7 740

8 005
8 119

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 9316 abitants e la densitat èra de 1 595,21 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

↑ toponimia occitana https://framacarte.org/en/map/ieo-toponimia-occitana_6746#12/43.6743/2883.9726
↑ ^2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 129-130
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 227

Portal de Lengadòc

[1] toponimia occitana https://framacarte.org/en/map/ieo-toponimia-occitana_6746#12/43.6743/2883.9726

[frh-2] 2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 129-130

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 227

[1]

[2]

[3]