Boisseron

Boisseron; Boisseron
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Vista aeriana
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 45′ 38″ N, 4° 04′ 55″ E
Superfícia	7,46 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 77 m; 30 m; 19 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 34	Erau ;
Arrondiment; 343	Montpelhièr;
Canton; 3417	Lunèl;
Intercom; 243400520	CC dau País de Lunèl;
Cònsol	Loïc Fataccioli ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	2 030 ab. Evolucion de la populacion; 2 070 ab.
Densitat	253,62 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Boisseronnais (en francés)
Còde postal	34160
Còde INSEE	34033

Vila d'Occitània

Boisseron (Boisseron en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : de castro Boxedone, cap a 1110, Guillelmi Amelii de Boisedon en 1147 (identificacion mausegura), de Stampucio, id est Buxedone, sense data [sègle XII ?], de Stampucio, alias de Buxedone, sense data [sègle XII ?], in castro Boixezonis, sense data [sègle XII ?], ecclesia S. Laurencii de Boissazone en 1219, castri de Buxedone en 1243, 1265, 1332, de Buxodone, Buxedonis, vicarius de Buxedone en 1330, Boysezo en 1330, prior de Buxodone en 1392, de Buxedone alias de Stempucio, a la fin dau sègle XIV, de Buxedone en 1529, 1550, Boiseron en 1613, 1626, Boisseroux en 1622, Boisseron en 1648, Bouisseron en 1668-69, Boisseron en 1740-60, 1770-71 (mapa de Cassini)^[1].

Segon Dauzat, Boisseron ven dau latin buxea, de buxus, « bois » e dau gallic dunum, « sèrre », o de buxetum (dau latin buxus e sufixe -etum) amb lo sufixe -onem^[2]; segon Hamlin, Boisseron ven dau latin buxu-, « bois», amb lo sufixe collectiu -ationem; lo x de quauques referéncias correspond a -iss-(veire Grafström, Étude sur la graphie, pp. 173-4); una faussa regression -z- > -d- pareis dins fòrça atestacions; entre los sègles XIV e XVII, -z- a conegut lo rotacisme ( > -r-)^[1].

Istòria

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	2026	Loïc Fataccioli	sense	director tecnic dau burèu d'estudis de Semofi
1996 ?	2020	Francis Pratx	divèrs esquèrra	viticultor
1989 ?	1995	Jacques Grimard
1965	1989	Jacques Lafont	gaullista	avocat, resistent, membre dau conselh de l'òrde (1953-1957) puòi degan en 1977 e 1978, president dau comitat d'etica dau CHU de Montpelhièr en 1992
1945	1964 ?	Arthur Salançon
	1945
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1892, totala: 1914

333

343

365

-

522

-

-

546

-

560

583

643

864

981

1 151

1 319

1 359

1 479
1 510

2009

2010

1 599
1 633

1 719
1 755

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 2030 abitants e la densitat èra de 272,12 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 52-53
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 92

Portal de Lengadòc

[frh-1] 1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 52-53

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 92

[1]

[2]