Eduardo Palaio

Biografía
Nacemento	10 de xaneiro de 1942 (83 anos) Sintra, Portugal
Actividade
Ocupación	escritor

Eduardo Palaio, nado en Sintra (Portugal) o 10 de xaneiro de 1942, é un muralista, cartoonista, pintor e escritor portugués.^[1]

Nado en Sintra sentiuse do concello de Siexas por opción e adopcion. Pasou a infancia en Figueira da Foz. Fixo catro anos de servizo militar obrigatorio sendo comandante de combate en Angola. Exerceu diversas profesións e moita actividade política e asociativa. Foi convidado pola ONU para traballar na OIT en Xenebra.^[2]

Eduardo Palaio iniciou a súa actividade artística polo deseño de humor, publicando traballos no «Mundo Ri», baixo a dirección de José Vilhena, e en 1966 expuxo, por primeira vez, traballos de deseño e pintura.^[3] Palaio ten traballos tamén como como muralista e cartoonista. Nos anos 1970 e 1980, publicou regularmente cartoons nun semanario e, entre 1982 e 2000, presentou nove exposicións individuais de pintura e participou en varias colectivas. É autor de nove murais no concello do Seixal.^[4]

Participou nos Salões Nacionais de Caricatura e Desenho de Humor e como convidado en 3 exposicións internacionais en Cuba (1986/93/98) e en México (1994 e 1998).^[5]

Transformou a tipografía familiar nun espazo museolóxico, en parcería coa Câmara Municipal do Seixal.^[6]

Caixa Baixa, mereceu, segundo o xurado, o Prémio Manuel da Fonseca pola súa consistencia ficcional, orixinalidade dos temas e a súa erudición, ben como pola elevada calidade literaria da narrativa. Alén diso, o autor revela un dominio da xeografía europea, que usa como territorio ficcional para as súas historias e ten unha capacidade de efabulación fóra do común.^[7][8]

Os Dez de Tânger céntrase nos camiños tortuosos dunha expedición feita por soldados descoñecidos, nos segredos do pobo miúdo arrebañado para a guerra. Trátase dunha historia épica de dez homes con vidas reais que partiran á aventura de novos horizontes nunha expedición ao Norte de África.^[9]

• 5 séculos de Tipografia
• PeregrinaCão de Artur Vilar (1975). Ed.Miosótis. Inspirado nas historias dun home que coñeceu en Angola, sapateiro, antigo cazador profesional, guía e dono de facenda.
• Pinta-o às bolinhas azuis (1980). Ed Plátano.
• Botas, buques e bicicletas, Comer fora, Faz sentido (1998). Ed. de autor.
• Comer fóra (1999). Ed. de Autor.
• Uma história para os meninos. Ed. Dors.
• Faz sentido (2000). Ed. de Autor.
• Caixa Baixa (2011). Edições Colibri.
• Os Dez de Tânger (2014). Club do Autor.

• 2010: VIII Prémio Nacional do Conto Manuel da Fonseca, por Caixa Baixa.
• 2011: Grande Prémio de Conto Camilo Castelo Branco da Associação Portuguesa de Escritores, por Caixa Baixa.^[10]