Beriev A-50
Beriev A-50 Shmel (Rusça: Шмель(Yaban Arısı)) (NATO raporlama adı: 'Mainstay') İlyuşin İl-76 hava platformu tabanlı bir Rus Havadan Erken Uyarı ve Kontrol uçağıdır. Tupolev Tu-126 'Moss' un yerini almak üzere geliştirilen A-50 ilk uçuşunu 1978 yılında gerçekleştirdi. 1984 yılında Rusya Hava Kuvvetlerinde hizmete girdi. 1992 itibarıyla yaklaşık 40 adet üretilmiştir. Tasarım ve Geliştirme![]() 15 kişiden oluşan görev personeli, anteni uçağın sırtındaki 29 ft 9 in (9.00 m) yarıçaplı dönen bir radar kubbesine yerleştirilmiş Liana izleme radarından verileri toplar. A-50 maksimum 10 adet savaş uçağını konrol edebilmektedir. Uçak maksimum kalkış ağırlığı olan 190 ton ile üssünden havalanıp 1000 km menzile kadar 4 saat sürekli uçabilir. Uçağa teorik olarak IL-78 tarafından havada yakıt ikmali yapılabilmesine rağmen uçuş testleri sırasında radar kubbesinin tanker uçağın kuyruk türbülansına girerek aşırı derecede sarsıntı yaptığından dolayı bunun neredeyse imkânsız olduğu görülmüştür.[1] "Vega-M" radarı Moskova 'da MNIIP tarafından geliştirilmiş ve NPO Vega-M tarafından üretilmiştir. "Vega-M" radarı 230 kilometre menzil içindeki 50 farklı hedefi aynı anda izleyebilmektedir. Gemi benzeri büyük hedefler 400 km uzaklıktan izlenebilmektedir. Modeller![]()
Контрольно-Измерительный Пункт, Hava Platformu Denetleme Ölçüm ve Kontrol Merkezi) - Il-76 tabanlı Menzil Kontrol ve Füze İzleme platformu. İlk olarak Raduga Kh-55 güdümlü nükleer füzelerinin testlerini desteklemek için üretilmiştir. Diğer ekipmanlarla donatılmış sabit radar kapağı ve camlı seyir subayı kokpiti vardır (Bir prototip ve beş adet üretim)
Kullanıcılar
Teknik Özellikler (A-50)![]() Veri kaynağı [kaynak belirtilmeli] Genel özellikler
Performans
Ayrıca bakınızİlgili Geliştirmeler: İlyuşin İl-76, KJ-2000 Muadil Hava Araçları: E-3 Sentry Kaynakça
Dış bağlantılar![]() Wikimedia Commons'ta Beriev A-50 ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
|
Portal di Ensiklopedia Dunia