Ana İranca , Ön İranca ya da Proto-İranca , Hint-Avrupa dil ailesinin İran dilleri kolunun yeniden yapılandırılmış ana-dilidir . Farsça , Peştuca , Soğdça , Zazaca , Osetçe , Mazandaranca , Kürtçe , Talışça gibi İran dillerinin atasıdır. Bu dili konuşanların, yani varsayımsal Proto-İranlıların MÖ 2. binyılda yaşadıkları varsayılır ve genellikle Andronovo arkeolojik ufku ile bağlantılıdır (bkz. Hint-İranlılar ).
Proto-İran dili, Proto-Hint-İran dilinden türeyen bir satem diliydi ve bu dil de Proto-Hint-Avrupa dilinden geliyordu. Muhtemelen Avestaca dilinden bin yıldan daha az bir süre önce ve Proto-Hint-Avrupa dilinden iki bin yıldan daha az bir süre önce kaybolmuştur.[ 1]
Lehçeler
Skjærvø , Proto-İran dilinden gelişen en az dört lehçenin olduğunu ve bunlardan ikisinin metinlerle doğrulandığını öne sürüyordu:[ 2]
Eski Kuzeybatı İranca (kanıtlanmamış, Osetçe'nın atası)
Eski Kuzeydoğu İranlı (kanıtlanmamış, Orta İran Sakacası'nın ve modern Vahanca'nın atası)
Eski Orta İran (kanıtlanmıştır; çoğu modern İran dilinin atası olan Avestaca ve Medce dillerini içerir)
Eski Güneybatı İran (onaylanmıştır, modern Farsçanın atası olan Eski Farsçayı içerir)
Modern diller için farklı terminolojinin kullanıldığına dikkat edin: Osetçe sıklıkla "Kuzeydoğu İran" dili olarak sınıflandırılırken, "Kuzeybatı İran" genellikle Zaza veya Hazar dilleri gibi Farsçanın kuzeybatısındaki dilleri ifade eder.
Söz varlığı
PIE [ 3]
Av
PIE
Av
*p
→
p
*p h₂tḗr "baba"
pi tar- "baba"
*bʰ
→
b
*bʰ réh₂tēr "erkek kardeş"
b ratar- "erkek kardeş"
*t
→
t
*t úh₂ "sen"
t ū- "sen"
*d
→
d
*d óru "odun"
d āuru "odun"
*dʰ
→
d
*dʰ oHneh₂- "tahıl"
d ana- "tahıl"
*ḱ
→
s
*déḱ m̥t "on"
das a "on"
*ǵ
→
z
*ǵ ónu "diz"
z ānu "diz"
*ǵʰ
→
z
*ǵʰ imós "soğuk"
z iiā̊ "kış fırtınası"
*k
→
x ~ c
*kr uh₂rós "kanlı"
x rūda "kanlı"
*g
→
g ~ z
*h₂éug es- "kuvvet"
aoj ah "kuvvet"
*gʰ
→
g ~ z
*dl̥h₁gʰ ós "uzun"
darəg a- "uzun"
*kʷ
→
k ~ c
*kʷ ós "kim"
k ō "kim"
*gʷ
→
g ~ j
*gʷ ou- "öküz"
g ao- "öküz"
Ana İranca
Avesta [ 4]
Eski Farsça
Farsça
Zazaca
Vedic Sanskrit
*ph₂tḗr "baba"[ 5] [ 6] [ 7]
pitār
pidar
پدر pedār
pi/pêr
pitaraa
*méh₂tēr "anne"[ a] [ 8] [ 9]
mātar
mādar
مادر mādar
mae/mare
maataraa
*Hácwah 'at'
aspa
asa [ 10]
اسب esb (< Medce)
estor
áśva
*bagáh 'parça, bölüm'
baγa
baga (god)
باج bâc (tax)
bhága
*bráHtā 'erkek kardeş'
brātar
brātā
برادر berâder
bırar
bhrā́tr̥
*búHmiš 'yer, yeryüzü'
būmi
būmiš
بوم bum
bûm
bhū́mi
*mártyah 'ölümlü, insan'
maṣ̌iia
martiya
مرد merd
merde, merdım
mártya
*mā́Hah 'ay'
mā̊
māha
ماه mâh
aşme
mā́sa
*wáhr̥ 'ilk bahar'
vaŋri
vahara
بهار behâr
wesar
vāsara 'sabah'
*Hr̥táh 'doğru'
aša
arta
راست râst
raşt
r̥tá
*drúkš 'yalan'
druj
drauga
دروغ doruğ
zur
druh-
Not listesi
Kaynakça
^ Mallory, James P.; Adams, Douglas Q. (2006). The Oxford introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European world . Oxford linguistics. New York: Oxford university press. ISBN 978-0-19-928791-8 .
^ Skjærvø, Prods Oktor (2009). "Old Iranian". In Windfuhr, Gernot (ed.). The Iranian Languages . Routledge. pp. 50–51.
^ Encyclopedia of Indo-European culture . Mallory, J. P., Adams, Douglas Q. Londra: Fitzroy Dearborn. 1997. ISBN 1884964982 . OCLC 37931209 .
^ Skjærvø, Prods Oktor (2003). "Glossary" . An Introduction to Young Avestan .
^ Dnghu, p. 2394.
^ Pokorny, p. 829.
^ Mallory & Adams (2006), p. 210.
^ Dnghu, pp. 1993-1994.
^ Pokorny, pp. 700-701.
^ Fortson, Benjamin (2004). Indo-European language and Culture: An Introduction . Wiley-Blackwell. s. 238. ISBN 978-1-4051-0316-9 .
Konuyla ilgili yayınlar