Polskie Towarzystwo Radiotechniczne (PTR), według ówczesnej pisowni: Polskie Towarzystwo Radjotechniczne – przedsiębiorstwo (spółka akcyjna), utworzone w roku 1923 przez połączenie spółek Farad i Radjopol. Pierwszym dyrektorem był Józef Adam Plebański.

Przedsiębiorstwo zajmowało się konstruowaniem i wytwarzaniem sprzętu radiotechnicznego (nadawczo-odbiorczych stacji radiotelegraficznych, lamp elektronowych, odbiorników radiowych).

75% udziałów PTR miały koncerny zagraniczne, głównie Marconi Wireless Telegraph i Société Française Radioélectrique. PTR odegrało istotną rolę w organizowaniu polskiej radiofonii, m.in. uruchomiło 1 lutego 1925 z budynku przy ul. Narbutta 29 pierwszą w Polsce radiową stację nadawczą i przeprowadziło pierwszą audycję radiową na długości fali 385 m^[1].

Gdy stacja zaczęła działalność w Warszawie miała kilkudziesięciu radioabonentów. Do roku 1926 liczba użytkowników wzrosła do ponad 30 tysięcy. Początkowo nadawane były komunikaty meteorologiczne. 3 maja 1925 transmitowano dwugodzinny Wielki Koncert Galowy, w której udział wzięli m.in. Hanka Ordonówna, Fryderyk Jarosy, Jerzy Leszczyński i Aleksander Zelwerowicz. 18 sierpnia 1925 koncesję na nadawanie otrzymała Spółka Polskie Radio, a dyrektorem naczelnym został Zygmunt Chamiec^[2].

W styczniu 1928 Towarzystwo zostało przejęte i przekształcone w Polskie Zakłady Marconi S.A.^[3]

W 2015 roku na budynku przy ul. Narbutta 29 odsłonięto tablicę upamiętniającą PTR^[4].

Zobacz multimedia związane z tematem: Polskie Towarzystwo Radiotechniczne

• Narodziny radiotechniki w Polsce, 1918 – 1939. radiopasja.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-16)].
• Krzysztof Sagan: „Tu próbna stacja radionadawcza PTR”. 1 lutego 1925 roku w Polsce narodziło się radio. radiopolska.pl, 2013-12-29. [dostęp 2016-10-24].