Urodził się jako najstarszy syn i jedno z pięciorga dzieci Yvonne Helen Karnes Swayze (1927–2013)[7][8], tancerki–choreografki[9], i Jessiego Wayne’a Swayzego (1925–1982)[10], kreślarza[11]. Jego rodzina miała pochodzenie angielskie, irlandzkie, szkockie i holenderskie[12]. Miał dwóch młodszych braci: Donalda Carla (ur. 10 sierpnia 1958)[13] i Seana Kyle’a (ur. 13 października 1962), oraz dwie siostry: adoptowaną[14] Bambi[15] i Vicky Lynn (1949–1994)[16], która zmarła z powodu przedawkowania leków przeciwbólowych[17].
Uczęszczał do szkoły Black Middle School w Oak Forest w stanie Illinois[18]. Edukację kontynuował w Houston w stanie Teksas w katolickiej szkole im. Świętej Róży z Limy, liceum Waltrip High School oraz San Jacinto College. Wystąpił jako łyżwiarz w Galleria Ice Skating Pavilion w Houston. Ojciec widział w nim zawodowego sportowca, jednak dobrze zapowiadającej się karierze futbolowej przeszkodziła kontuzja kolana, groziła mu amputacja. Po serii skomplikowanych operacji znów musiał uczyć się chodzić, w czym pomogły mu zajęcia taneczne, na które uczęszczał do Houston Jazz Ballet Company, Harkness Ballet Theater School, Joffrey Ballet School w Nowym Jorku i Eliot Feld Ballet Company[19].
Kariera
Zadebiutował na scenie w wieku 18 lat, grając księcia zakochanego w Królewnie Śnieżce w spektaklu Disneyland na paradzie (Disneyland on Parade)[20]. Wkrótce został profesjonalnym tancerzem, podróżował po kraju ze znanym zespołem baletowym Buffalo Ballet Company. Jego pierwszy profesjonalny występ miał miejsce jako tancerz dla Disney Theatrical Group w programie Disney on Parade. Następnie zagrał rolę Danny’ego Zuko w jednej z obsady zastępczej w długo emitowanej na Broadwayu produkcji Grease[21]. W 1975 powrócił na scenę broadwayowską w przedstawieniu Dobry czas Charleya (Goodtime Charley), a potem odniósł sukces w musicalachWest Side Story.
Międzynarodową sławę zyskał rolą arystokraty Orry'ego Maina w miniserialuABC – ekranizacji powieści Johna JakesaPółnoc-Południe (North and South, 1985) i sequeluPółnoc-Południe (North and South, Book II, 1986)[23]. Niedługo potem wystąpił w melodramacie sportowym Youngblood (1986) u boku Roba Lowe jako zawodnik hokejowy. Dużym sukcesem cieszyła się nominowana do nagrody Złotego Globu kreacja instruktora tańca w musicaluDirty Dancing (1987), w którym zaprezentował talent taneczny, a także możliwości wokalne i autorskie w balladzie „She’s Like the Wind”[24], zdobywając nagrodę BMI Film & TV. Natomiast za postać policjanta prowadzącego prywatne śledztwo w Chicago w sprawie morderstwa młodszego brata w filmie sensacyjnym Prawo krwi (Next of Kin, 1989) oraz za rolę tytułową w filmie sensacyjnym Wykidajło (Road House, 1989) był nominowany do Złotej Maliny jako najgorszy aktor. Rola ukochanego w zaświatach w melodramacie komediowym Uwierz w ducha (Ghost, 1990) przyniosła mu nominację do Złotego Globu i nagrody Saturna. W 1991 został okrzyknięty przez „People” najseksowniejszym mężczyzną świata[25], był także dziewiątym najlepiej opłacanym aktorem na świecie (z honorarium w wysokości 3 mln dol.)[26].
Zaskoczył krytyków i widzów kolejnymi kreacjami, odbiegającymi daleko od jego dotychczasowego ekranowego wizerunku, takimi jak przywódca bandy gangsterów-surferów w filmie akcji Na fali (Point Break, 1991) oraz jedna z trzech drag queen w komedii Ślicznotki (To Wong Foo, Thanks for Everything, Julie Newmar, 1995)[27], za którą był nominowany do nagrody Złotego Globu. 18 sierpnia 1997 otrzymał gwiazdę w Alei Gwiazd w Hollywood przy 7018 Hollywood Blvd.
Życie prywatne
12 czerwca 1975 poślubił tancerkę i uczennicę swojej matki Lisę Niemi[28].
W styczniu 2008 stwierdzono u niego nowotwór trzustki. Na początku maja przeszedł operację, w trakcie której usunięto mu część zaatakowanego przez raka żołądka[29]. Zmarł w nocy z 14 na 15 września 2009 w Los Angeles[30]. Zgodnie z jego życzeniem, jego ciało zostało skremowane, a prochy zostały rozsypane na jego ranczu w Nowym Meksyku[31][32].
↑Larry Billman: Film choreographers and dance directors: an illustrated biographical encyclopedia, with a history and filmographies, 1893 through 1995. McFarland & Co., Publishers, 1997, s. 652. ISBN 978-0-89950-868-9.
