Ornitologia

Ornitologia (gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”^[1]; λογος logos „słowo, dyskusja”^[2]) – dział zoologii zajmujący się ptakami (Aves).

Domeną zainteresowania ornitologów jest przede wszystkim biologia ptaków, ale także ich zwyczaje, trasy przelotów, gniazdowanie, życie społeczne, obserwacja w terenie itp. Obserwowanie ich bytu umożliwia m.in. obrączkowanie ptaków. Ornitologia to także zbiór wiadomości i informacji na tematy związane z ptakami, ich lęgowiskami oraz upierzeniem itp.

Historia ornitologii

Ornitologia należy do najstarszych gałęzi zoologii i już w starożytności ptaki opisywali Arystoteles i Pliniusz. Okres średniowiecza nie był korzystny dla rozwoju nauk ścisłych, w tym i przyrodniczych, i z tego okresu dziejów pozostały mniej lub bardziej udane przeróbki dzieł Arystotelesa i Pliniusza. Dopiero okres odrodzenia przyniósł rozwój nauk przyrodniczych, w tym także ornitologii, uwalniając je stopniowo od starożytnych legend, średniowiecznych przesądów i błędnych obserwacji.

Pierwszym ornitologiem obrączkującym ptaki był duński nauczyciel, ornitolog amator Hans Christian Cornelius Mortensen (1856–1921). Od 1899 używał ponumerowanych aluminiowych obrączek do oznaczenia m.in. 165 szpaków, które złapał w skrzynkach lęgowych^[3]. Pierwszy projekt obrączkowania zrealizowano w Niemczech w 1903 r. pod kierownictwem Johannesa Thienemanna (1863–1938) w Obserwatorium ptaków Rossitten w Prusach Wschodnich na wybrzeżu Morza Bałtyckiego. Następne tego typu akcje odbyły się na Węgrzech w 1908, w Wielkiej Brytanii w 1909, w Jugosławii w 1910 i w krajach skandynawskich pomiędzy 1911 a 1914^[4].

Polscy ornitolodzy

Z tym tematem związana jest kategoria: Polscy ornitolodzy.

Do najważniejszych polskich przyrodników opisujących ptaki należą:

Zobacz też

Przypisy

↑ Jaeger 1944 ↓, s. 156.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 126.
↑ Preuss, Niels Otto. Hans Christian Cornelius Mortensen: aspects of his life and of the history of bird ringing. „Ardea”. 1. 89, s. 1–6, 1989. [zarchiwizowane z adresu]. (ang.).
↑ Spencer, R. 1985. Marking. [w:] Campbell. B. & Lack, E. 1985. A dictionary of birds. British Ornithologists’ Union. Londyn, s. 338–341

Bibliografia

Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=186_156]-1] Jaeger 1944 ↓, s. 156.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=156_126]-2] Jaeger 1944 ↓, s. 126.

[3] Preuss, Niels Otto. Hans Christian Cornelius Mortensen: aspects of his life and of the history of bird ringing. „Ardea”. 1. 89, s. 1–6, 1989. [zarchiwizowane z adresu]. (ang.).

[4] Spencer, R. 1985. Marking. [w:] Campbell. B. & Lack, E. 1985. A dictionary of birds. British Ornithologists’ Union. Londyn, s. 338–341

[1]

[2]

[3]

[4]