|
Oliver Rowland
Oliver Rowland (ur. 10 sierpnia 1992 w Sheffield) – brytyjski kierowca wyścigowy. ŻyciorysFormuła Renault 2.0Po zakończeniu kariery kartingowej, pod koniec 2010 roku Oliver zadebiutował w serii wyścigów samochodów jednomiejscowych. W zimowej edycji Brytyjskiej Formuły Renault Rowland zwyciężywszy w ostatnim wyścigu, na torze Pembrey Circuit, zmagania zakończył na 7. miejscu. W sezonie 2011 Brytyjczyk brał udział w głównym cyklu tej serii. W trakcie zmagań trzynastokrotnie stawał na podium, z czego czterokrotnie w sześciu ostatnich wyścigach. Dzięki świetnemu finiszowi Rowland sięgnął po tytuł wicemistrzowski, pokonując Cypryjczyka Tio Ellinasa przewagą zwycięstw, przy stanie identycznej ilości punktów. W drugim roku startów w zimowym cyklu, Oliver zdominował rywalizację, zwyciężając w czterech z sześciu wyścigów. Warto zaznaczyć, iż nie zwyciężył w żadnej sesji kwalifikacyjnej. Udany sezon zaowocował otrzymaniem nagrody "McLaren Autosport BRDC Award" i dostaniem szansy udziału w testach z brytyjską stajnią Formuły 1 – McLarena. W sezonie 2012 Brytyjczyk startował w barwach ekipy Fortec Motorsport, w Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0. Oliver punktował w większości wyścigów, trzykrotnie przy tym stając na podium. Na torze w Moskwie dwukrotnie dojechał na trzeciej pozycji, natomiast w ostatnim starcie, na torze w Katalonii odniósł jedyne w tamtym roku zwycięstwo. Ostatecznie zmagania zakończył na 3. miejscu, z dorobkiem ponad stu punktów. W 2013 roku startował w Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 oraz Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 z ekipą Manor MP Motorsport. W edycji europejskiej do samego końca walczył o tytuł mistrzowski, przegrywając ostatecznie z Pierre'em Gaslym. W serii północnoeuropejskiej był czwarty. Formuła Renault 3.5W sezonie 2014 Rowland podpisał kontrakt z brytyjską ekipą Fortec Motorsports. W ciągu siedemnastu wyścigów, w których wystartował siedmiokrotnie stawał na podium, w tym dwukrotnie na jego najwyższym stopniu. Uzbierał łącznie 181 punktów, co dało mu czwarte miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców. W drugim sezonie współpracy Brytyjczyk sięgnął po tytuł mistrzowski na rundę przed zakończeniem zmagań dzięki bardzo skutecznej jeździe i błędom rywali. Rowland odnotował trzynaście wizyt na podium, w tym aż osiem zwycięstw. Sięgnął również po siedem po position. W klasyfikacji generalnej uzyskał pulę 307 punktów. Był pierwszym reprezentantem Wysp Brytyjskich, który został mistrzem Formuły Renault 3.5. Seria GP2/Formuła 2Oliver w serii zadebiutował w roku 2015. Wystartował w czterech podwójnych rundach - na torze Silverstone, Spa-Francorchamps, Sakhir oraz Yas Marina - jednak tylko u siebie sięgnął po punkty, zajmując odpowiednio dziesiątą i siódmą lokatę. Zaimponował podczas kwalifikacji do rundy w Belgii, gdzie startował z drugiej pozycji, jednak w wyniku kolizji wyścigu nie ukończył. Trzy punkty sklasyfikowały go na 21. miejscu w końcowej punktacji. W roku 2016 został podopiecznym programu rozwoju młodych kierowców Renault (w związku ze zdobyciem tytułu mistrzowskiego w Formule Renault 3.5) i pod ich opieką nawiązał współpracę z holenderską ekipą MP Motorsport na cały sezon GP2. Rowland już w trzecim starcie, na krętym torze Monte Carlo, stanął na najniższym stopniu podium. Niedzielną rywalizację na debiutującym azerskim torze w Baku zakończył tuż za podium, na czwartej lokacie. Podczas mokrego wyścigu na austriackim Red Bull Ringu dojechał na drugim miejscu. Najlepiej spisał się jednak w trakcie domowej rundy na brytyjskim torze Silverstone, gdzie dwukrotnie zmagania zakończył trzeci. W drugiej fazie sezonu siedmiokrotnie sięgał po punkty - na niemieckim Hockenheimringu dwukrotnie zajmował piątą lokatę. Dzięki zdobyciu stu siedmiu punktów został sklasyfikowany na 9. miejscu w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2017 seria została przekształcona w Formułę 2. Rowland nawiązał współpracę z dwukrotnymi mistrza Serii GP2, francuską ekipą DAMS. Brytyjczyk weekend na torze Sakhir zakończył odpowiednio na piątym i trzecim miejscu. W kolejnych trzech wyścigach Oliver nie schodził z podium - wyścigi na hiszpańskim torze w Katalonii zakończył odpowiednio na trzeciej i drugiej lokacie, z kolei podczas niedzielnej rywalizacji, na ulicznym torze Monte Carlo, sięgnął po pierwsze w karierze zwycięstwo, wykorzystując problemy techniczne reprezentanta gospodarzy, Charlesa Leclerca. Brytyjczyk przez pierwszą część sezonu był najbardziej konkurencyjny wobec Monakijczyka, jednak debiutant Leclerc z każdym weekendem prezentował się coraz lepiej i oddalał się w klasyfikacji. W walce Rowlandowi nie pomogły wyniki w czterech kolejnych startach, z których dwa zakończył z zerowym dorobkiem punktowym. Trzecią lokatę na austriackim Red Bull Ringu przegrał w bezpośrednim pojedynku z Włochem Antonio Fuoco. Dzień później zdołał stanąć na najniższym stopniu podium. W trakcie domowego startu na Silverstone powtórzył wynik sprzed roku i dojechał trzeci, do końca walcząc o drugie miejsce z Francuzem Normanem Nato. Niedzielny start Rowland zakończył czwarty, jednak w wyniku otrzymania kary pięciu sekund za wypychanie na trawę Rosjanina Artioma Markiełowa, został relegowany na dziesiątą pozycję. Węgierską rundę na Hungaroringu Oliver bardzo dobrze wspominał za sprawą pierwszego w karierze pole position, które otrzymał po dyskwalifikacji Leclerca za nieregulaminowy pojazd. Rowland nie miał jednak łatwego wyścigu, w którym wygrał po zaciętym boju ze swoim głównym rywalem do tytułu wicemistrzowskiego, Markiełowem. W niedzielnych zmaganiach zdołał awansować z ósmej na drugą lokatę. Wyścig na belgijskim torze Spa-Francorchamps zakończył na drugim miejscu z dużą jednak stratą do Leclerca. Zarówno Brytyjczyk, jak i Monakijczyk, zostali jednak zdyskwalifikowani za zbyt mocne zużycie deski pokrywającej spód podłogi. Startując z końca stawki, Rowland zdołał awansować na ósmą pozycję. W walce z Markiełowem o wicemistrzostwo istotnym punktem zwrotnym, poza dyskwalifikacją w Belgii, okazał się także nieudany weekend na włoskim torze Monza. W wyniku uślizgu i uszkodzenia tylnego koła Oliver musiał wycofać się z rywalizacji, co przełożyło się na zerowy dorobek podczas całego weekendu. Zupełnie inaczej wyglądała runda na hiszpańskim torze Jerez de la Frontera. Rowland w pierwszym starcie dojechał na drugiej lokacie po walce z dominującym Leclerciem. W drugim natomiast zdołał awansować z siódmej na trzecią pozycję. Dzięki temu Brytyjczyk przystępował jako faworyt do wicemistrzostwa serii. Na torze Yas Marina w Abu Zabi Rowland sięgnął po zwycięstwo i przez pewien czas cieszył się z sukcesu. Po raz drugi jednak został zdyskwalifikowany za zbyt cienką deskę pokrywającą spód pojazdu. W związku z tym, że triumf przypadł Markiełowowi, On także przejął drugą lokatę Olivera na koniec sezonu. Brytyjczyk sezon ostatecznie zakończył trzeci z dorobkiem stu dziewięćdziesięciu jeden punktów. Formuła EW grudniu 2015 roku Oliver zadebiutował w Formule E. Reprezentując barwy Mahindra Racing na urugwajskim torze Punta del Este Street Circuit, Brytyjczyk przeciął linię mety trzynasty. Od sezonu 2018/2019 jest zawodnikiem zespołu Nissan e.Dams. WynikiFormuła Renault 3.5
GP2
Formuła 2
Podsumowanie
BibliografiaLinki zewnętrzne
 Information related to Oliver Rowland |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
