|
Mary Bailey SmithMary Bailey Smith (ur. 20 grudnia 1808 w Bedford, zm. 25 stycznia 1841 w Nauvoo[1]) – pierwsza żona Samuela H. Smitha[2], jedna z postaci wczesnej historii ruchu świętych w dniach ostatnich (mormonów). ŻyciorysUrodziła się w Bedford w stanie New Hampshire jako córka Joshuy Baileya i Hannah Boutwell[1]. Po zetknięciu się z niedawno zorganizowanym Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich została ostatecznie członkiem tej wspólnoty religijnej. Ochrzczona została w Bostonie[1] przez Samuela H. Smitha 26 czerwca 1832[1]. Przeniosła się następnie do Kirtland w stanie Ohio (1833)[1]. Dołączała do migrujących współwyznawców, przeprowadziła się do Missouri (1838)[1], wreszcie (1839) do Commerce (późniejszego Nauvoo) w stanie Illinois[1]. W tym też mieście zmarła[1] krótko po wydaniu na świat ostatniego dziecka[3]. Podobnie jak wielu innych świętych w dniach ostatnich w początkowym okresie funkcjonowania Kościoła doświadczyła przemocy spowodowanej jej przekonaniami religijnymi. Pod koniec pobytu w Missouri, pod nieobecność męża, została wraz z dziećmi wywleczona ze swego domu, wepchnięta do ustawionego na zewnątrz budynku łóżka[4] i pozostawiona w ten sposób w deszczu przez wiele godzin[5], sam dom zaś został doszczętnie spalony[4]. Przypuszcza się, że Mary do końca życia zmagała się ze skutkami tego wydarzenia[6]. Według relacji świadków, do śmierci miała mówić wyłącznie szeptem[6]. Jej krótkiemu życiu poświęcono książkę Mary Bailey pióra Ruby K. Smith[7], opublikowaną w Salt Lake City w 1954[8]. 13 sierpnia 1834 w Kirtland poślubiła Samuela H. Smitha, brata założyciela Kościoła Josepha Smitha[1][9]. Urodziła czworo dzieci: Susannę (1835–1906), Mary (1837–1911), Samuela Harrisona (1838–1914) oraz Lucy (urodzoną i zmarłą w 1841)[10]. Przypisy
Bibliografia
Information related to Mary Bailey Smith |
Portal di Ensiklopedia Dunia
