Ten artykuł od 2011-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Lennart Bernadotte

Data urodzenia	8 maja 1909
Data śmierci	21 grudnia 2004
Zawód, zajęcie	książę krwi, hrabia Wisborga
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Lennart Bernadotte, Gustaf Lennart Nicolaus Paul (ur. 8 maja 1909, zm. 21 grudnia 2004) – do 1932 książę krwi w Szwecji (Sveriges arvfurste), książę Smalandii, hrabia Wisborga.

Był jedynym synem księcia Wilhelma i Marii Pawłownej Romanowej, wielkiej księżnej Rosji, wnukiem Gustawa V, króla Szwecji. 11 marca 1932 bez zgody panującego poślubił Karin Emmę Louise Nissvandt (1911–1991). Zgodnie z Aktem Sukcesyjnym monarchii szwedzkiej utracił prawa do tronu oraz prawo używania tytułu książęcego i noszenia Orderu Serafinów i przyjął nazwisko Lennart Bernadotte. W tym samym roku osiadł na wyspie Mainau na Jeziorze Bodeńskim w pobliżu niemieckiego miasta Konstancji, gdzie od swojego ojca zakupił majątek ziemski z barokowym pałacem. Uczynił z niego atrakcję turystyczną słynną ze znajdujących się tam ogrodów. Lata II wojny światowej spędził w Szwecji, gdzie zrobił karierę jako fotograf i producent filmowy. Od roku 1947 kontynuował rozbudowę ogrodów na wyspie Mainau, a w roku 1952 osiadł tam na stałe. 2 lipca 1951 jego ciotka – wielka księżna Luksemburga Charlotte, nadała mu tytuł hrabiego Wisborg. W tym samym roku Bernadotte zainicjował regularne spotkania laureatów nagrody Nobla odbywające się po dziś dzień w mieście Lindau (Bodensee). W ostatnich latach życia ponownie przybrał tytuł książęcy - bez oficjalnej zgody króla Karola XVI Gustawa.

Z pierwszą żoną miał czworo dzieci:

• Birgittę (ur. 1933),
• Marię Lovisę (1935–1988),
• Jana (1941–2021),
• Cecilie (ur. 1944).

Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1972 (Karin Nissvandt zmarła w 1991). Lennart ożenił się ponownie 29 kwietnia 1972 z dużo młodszą Sonją Anitą Marią Haunz (7 maja 1944 – 21 października 2008). Z tego związku doczekał się pięciorga dzieci:

• Bettiny (ur. 1974),
• Björna (ur. 1975),
• Catherine (ur. 1977),
• Christiana Wolfganga (ur. 1979),
• Diany (ur. 1982).

Dzieci Lennarta Bernadotte w konsekwencji jego małżeństwa również nie mają praw do tronu szwedzkiego.

• Królewski Order Serafinów, utracony w 1932
• Wielki Krzyż. Królewski Order Gwiazdy Polarnej (zachował go po utracie tytułu księcia Szwecji)
• Królewski Order Wazów, Krzyż Kawalerski
• Bawarski Order Zasługi, komandoria (1968)
• Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, Wielki Krzyż,
• Wielki Krzyż Orderu Białej Róży (Finlandia),
• honorowe obywatelstwo miast Konstancja i Lindau (Bodensee)
• medal im. Alberta Schweitzera,
• doktoraty honorowe uniwersytetu Hohenheim w Stuttgarcie i uniwersytetu w Uppsali.

• informacja o śmierci Lennarta Bernadotte na stronie dworu królewskiego Szwecji (w języku szwedzkim, z fotografiami)