Karl-Heinz Krüger

Karl-Heinz Krüger (z prawej) w zwycięskiej walce z Kazimierzem Szczerbą 1 marca 1981 w Warszawie
Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1953 Templin
Wzrost	174 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD Igrzyska olimpijskie brąz Moskwa 1980 boks (waga półśrednia) Mistrzostwa świata brąz Belgrad 1978 waga lekkopółśrednia Mistrzostwa Europy srebro Halle 1977 waga półśrednia srebro Tampere 1981 waga półśrednia brąz Kolonia 1979 waga lekkopółśrednia
Multimedia w Wikimedia Commons

Karl-Heinz Krüger (ur. 25 grudnia 1953 w Templin^[1]) – wschodnioniemiecki bokser, medalista olimpijski z 1980.

Początkowo występował w kategorii półśredniej (do 67 kg). Zdobył w niej srebrny medal na mistrzostwach Europy w 1977 w Halle po wygranych m.in. z Bolesławem Nowikiem i późniejszym zawodowym mistrzem świata Gianfranco Rosim i porażce w finale z Walerijem Limasowem z ZSRR^[2].

W następnym roku Krüger zszedł do niższej kategorii wagowej – lekkopółśredniej (do 63,5 kg). Zdobył w niej brązowy medal na mistrzostwach świata w 1978 w Belgradzie, po porażce w półfinale z Mehmetem Bogujevcim z Jugosławii^[3].

Na mistrzostwach Europy w 1979 w Kolonii zdobył brązowy medal w wadze lekkopółśredniej po przegranej w półfinale z późniejszym mistrzem Serykiem Konakbajewem z ZSRR^[4].

Następnie powrócił do wagi półśredniej. Na letnich igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie zdobył brązowy medal przegrywając w półfinale z późniejszym mistrzem Andrésem Aldamą z Kuby^[1]. Po raz drugi wywalczył srebrny medal na mistrzostwach Europy w 1981 w Tampere, gdzie w finale wagi półśredniej pokonał go Konakbajew^[5]. Krüger wystąpił jeszcze na mistrzostwach świata w 1982 w Monachium, lecz przegrał na nich pierwszą walkę^[6].

Był mistrzem NRD w wadze półśredniej w 1977, 1979 i 1980^[7].

• Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989, s. 83. ISBN 83-217-2680-1.