Iona

Kontynent	Europa
Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Szkocja
Akwen	Ocean Atlantycki
Archipelag	Hebrydy Wewnętrzne
Powierzchnia	8,77 km²
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość	125 14,25 os./km²
Położenie na mapie Argyll and Bute Iona
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Iona
Położenie na mapie Szkocji Iona
56°19′47″N 6°24′38″W/56,329722 -6,410556
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach

Iona, (gael. Ì Chaluim Chille lub Eilean Ì )^[1] – niewielka nizinna wyspa w Hebrydach Wewnętrznych u południowych wybrzeży Szkocji^[2], zamieszkana przez 125 osób.

Podstawą gospodarki wyspy jest hodowla zwierząt, rybołówstwo oraz turystyka^[2]. Na wyspie znajduje się jaskinia Spouting Cave^[2].

Na wyspie znajduje się ufundowany przez św. Kolumbę w 563^[3] roku klasztor (Opactwo Iona), jeden z pierwszych i ważniejszych domów zakonnych na obszarach celtyckiej Irlandii, Szkocji i Walii. Wyspa wchodziła w skład Dalriady (miejsce pochówku jej królów). Z Iony prowadzono chrystianizację Piktów i Nortumbryjczyków. Od VIII wieku obiekt wielokrotnych ataków wikingów, wskutek których zmalało znaczenie opactwa.

Na wyspie zachowały się kamienne rzeźbione krzyże celtyckie, tak zwane wysokie krzyże z VIII wieku.