Ten artykuł dotyczy samolotu. Zobacz też: inne znaczenia słów „Ilja Muromiec”.

Ilja Muromiec G-II

Dane podstawowe
Państwo	Imperium Rosyjskie
Producent	Russko-Bałtijski Wagonny Zawod
Typ	samolot bombowy
Konstrukcja	drewniana
Załoga	4–8
Historia
Data oblotu	11 października 1913
Wycofanie ze służby	1924
Dane techniczne
Napęd	4 x Sunbeam Crusader V8 150 KM
Wymiary
Rozpiętość	29,8 m
Długość	17,5 m
Wysokość	4 m
Powierzchnia nośna	125 m²
Masa
Własna	3.150 kg
Paliwa	600 kg
Zapas paliwa	750 l
Osiągi
Prędkość maks.	110 km/h
Dane operacyjne
Uzbrojenie
3–4 karabiny maszynowe
Użytkownicy
Rosja, RFSRR, Ukraina, Polska
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Ilja Muromiec G-II (G-36) – ciężki, wielosilnikowy samolot bombowy, skonstruowany przez Igora Sikorskiego^[1]. Pierwsza tego typu konstrukcja w dziejach lotnictwa budowana seryjnie.

Budowa prototypu oznaczonego RBWZ S-22 IM-A nr 107 została ukończona w 1913 roku, oblot został wykonany 11 października 1913 r. W grudniu wykonano na nim pierwsze loty rekordowe, samolot wykonał lot z dziesięcioma pasażerami i 400 kg ładunku. Wynik został poprawiony już w lutym 1914 roku, kiedy samolot zabrał na pokład 14, a następnie 16 pasażerów. W lipcu 1914 drugi w kolejności samolot typu „Ilja Muromiec”, o numerach RBWZ S-23 IM-B nr 128, który później otrzymał nazwę „Kijowski”, wykonał lot z 10 pasażerami na wysokość 2000 metrów^[2]. Wykorzystano go też do przelotu na trasie Petersburg–Kijów, samolot pokonał tę trasę w ciągu 13 godzin.

Produkcja uruchomiona w Russko-Bałtijskim Wagonnym Zawodzie w Petersburgu. Był to największy samolot na świecie w tamtym okresie, o największym udźwigu i najsilniejszym uzbrojeniu (8 km; próbowano też montażu działa kal. 76 mm). Wykonano około 80 egzemplarzy w wersjach B, W, G, D. Poszczególne egzemplarze różniły się uzbrojeniem, silnikami i osiągami. W samoloty tego typu zdążono wyposażyć Eskadrę Statków Powietrznych operującą z bazy w Jabłonnie, później w Pskowie, a wreszcie w Winnicy. Dzięki temu samolotowi Imperium Rosyjskie stało się pierwszym krajem świata posiadającym eskadrę ciężkich bombowców^[3].

Został użyty w I wojnie światowej, wojnie polsko-bolszewickiej, po wojnie – w transporcie pasażerskim do 1924 roku.

Jeden z egzemplarzy był w służbie Oddziału Awiacyjnego I Korpusu Polskiego w Rosji^[1]. Był to egzemplarz użyty w 1914 roku do bicia rekordów lotniczych. W 1917 roku przeszedł remont generalny, podczas którego, jako jedyna maszyna tego typu, otrzymał silniki Beardmore.

26 maja 1918 roku samolot wylądował przymusowo w Juchnowie, załoga została aresztowana przez bolszewików, zdołała jednak zbiec.

Czterosilnikowy dwupłatowiec o konstrukcji drewnianej. Kadłub, skrzydła i usterzenie drewniane, kryte płótnem. Uzbrojenie samolotu stanowiły 3 lub 4 karabiny maszynowe (typu Lewis, Madsen lub Maxim).

Załogę stanowili pilot, drugi pilot, mechanik pokładowy, drugi mechanik pokładowy i artylerzysta.

• „Ilia Muromiec” IM-W. „Skrzydlata Polska”. 49/1971, s. 19, 5 grudnia 1971. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783. 

• Sikorsky Ilya Muromets 4-engined airplane. [dostęp 2017-06-06]. (ang.).