HbbTV (Hybrid Broadcast Broadband TV) – zatwierdzony przez ETSI standard telewizji hybrydowej opracowywany przez konsorcjum firm z branży telewizyjnej, skupiające producentów sprzętu telewizyjnego i nadawców.

Standard ten pozwala na dołączenie do kanału telewizyjnego interaktywnej aplikacji, która rozszerza funkcjonalność danego kanału. Na przykład:

• podmienianie treści reklamowych i umieszczanie spersonalizowanych reklam,
• udostępnianie przez daną stację archiwalnych materiałów wideo (VOD),
• wyświetlanie zwiastunów (trailerów),
• wyświetlanie elektronicznego przewodnika po programach EPG,
• wyświetlanie informacji tekstowych,
• zakupy w sklepach telewizyjnych,
• systemy głosowania.

Standard zawiera:

• rozszerzenie i profilowanie HTML/Javascript do postaci pozwalającej na wyświetlanie aplikacji na ekranach telewizyjnych oraz sterowanie nimi przy pomocy pilota,
• sposoby dostarczania aplikacji lub adresu www do urządzenia w sygnale telewizyjnym (przez antenę),
• dostępne standardy mediów, MPEG DASH, MPEG-4, MPEG-2,
• parowanie aplikacji HbbTV uruchomionych na odbiorniku telewizyjnym z aplikacjami uruchomionymi na innych urządzeniach,
• łączenie mediów nadawanych w sygnale telewizyjnym z mediami dostarczanymi przez internet, na przykład: obraz wideo dostarczany jest z anteny telewizyjnej, zaś specyficzna ścieżka dźwiękowa w języku innym niż polski, przez internet.

Obecnie HbbTV jest najdynamiczniej rozwijającym się standardem telewizji hybrydowej, w 2016 roku został zatwierdzony jako oficjalny standard w 15 krajach, w około 20 następnych standard ten jest na etapie testów bądź użytkowania.

Największym powodzeniem cieszy się w Niemczech, gdzie każdy kanał telewizyjny posiada przynajmniej jedną aplikację.

HbbTV ma duży udział w rynku w Australii, Nowej Zelandii, Francji, Szwajcarii, Austrii i Hiszpanii.

HbbTV wyparło inne standardy telewizji hybrydowej, takie jak MHP we Włoszech i MHEG w Wielkiej Brytanii.

Na bazie HbbTV rozwijany jest standard UHD IBB w Korei Południowej.

Pierwsze publicznie dostępne testy HbbTV w Polsce miały miejsce na kanale TVN HD emitowanym za pośrednictwem DVB-T z nadajnika PKiN w Warszawie. Obecnie (maj 2020) sygnał HbbTV na kanale TVN HD jest emitowany zarówno na kanałach telewizji naziemnej, jak i satelitarnej.

Komercyjne aplikacje HbbTV zostały udostępnione przez Telewizję Polską w 2012 roku, następnie serwisy HbbTV zostały uruchomione na kanałach należących do Grupy ZPR (Eska TV, Fokus TV, Polo TV), Stopklatka TV oraz TVS^[1]. Grupa Polsat wykorzystuje technologię HbbTV do nadawania krótkoterminowych reklam interaktywnych na swoich niektórych kanałach, a od 20 września 2019 również do testowego nadawania kanału Polsat News w jakości HD przy pomocy technologii strumieniowania MPEG-DASH.

Na początku maja 2020 Telewizja Polska zaprezentowała nową, bardziej zaawansowaną, wersję swojej aplikacji HbbTV^[2] dostępnej wraz z sygnałem telewizji naziemnej. Obecnie (maj 2020) sygnał HbbTV o zasięgu ogólnopolskim jest emitowany z naziemnych nadajników firmy EmiTel w ramach MUX8^[3] i obejmuje wszystkie naziemne kanały TVP oraz kanały: TVN HD, Polsat, Super Polsat, Metro, TV4, TV6, Stopklatka.

Rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 7 października 2019 roku w sprawie wymagań technicznych i eksploatacyjnych dla odbiorników cyfrowych ustala, że od dnia 1 września 2020 sprzedawane odbiorniki telewizyjne posiadające możliwość podłączenia do internetu oraz zaimplementowane funkcje interaktywne, powinny umożliwiać korzystanie z telewizji hybrydowej i obsługiwać co najmniej wersję 2.0.1 HbbTV^[4].

• Informacje na temat rozwoju telewizji hybrydowej w Polsce
• Strona standardu HbbTV. hbbtv.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-23)].