Brian Orser

Brian Orser
	; Brian Orser (2014)
Reprezentacja	Kanada
Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1961 ; Belleville
Wzrost	170 cm
Konkurencja	Soliści
Trener	Doug Leigh
Klub	Skate Midland,; Mariposa Winter Club
Zakończenie kariery	1988
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Kanada
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Brian Ernest Orser (ur. 18 grudnia 1961 w Belleville) – kanadyjski trener łyżwiarstwa figurowego, a wcześniej łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Dwukrotny wicemistrz olimpijski (1984^[1], 1988^[2]), mistrz świata (1987) oraz 8-krotny mistrz Kanady (1981-1988).

13 lutego 1988 roku Orser był chorążym reprezentacji Kanady na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988 w Calgary^[3].

Po zakończeniu kariery amatorskiej w 1988 roku występował w rewiach łyżwiarskich m.in. Stars On Ice do 2007 roku, a następnie został trenerem łyżwiarstwa^[4]. Od 2006 roku jest jednym z głównych trenerów w klubie Toronto Cricket, Skating and Curling Club.

Jako trener doprowadził do złotego medalu olimpijskiego Koreankę Kim Yu-nę (2010)^[5] oraz Japończyka Yuzuru Hanyū (2014, 2018)^[6] oraz trenował m.in. Hiszpana Javiera Fernándeza dwukrotnego mistrza świata i zdobywcę brązowego medalu olimpijskiego (2018)^[7].

Życiorys

Kariera łyżwiarska

Brian Orser został po raz pierwszy Mistrzem Kanady w 1977 roku w klasie Novice, w 1979 roku w klasie juniorów. Był ośmiokrotnym Mistrzem Kanady w klasie seniorów.

W roku 1983 zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Świata.

W roku 1984 podczas Olimpiady w Sarajewie jako pierwszy łyżwiarz wykonał podczas programu dowolnego potrójnego Axla, dzięki czemu zyskał przydomek "Mr. Triple Axel" - "Pan Potrójny Axel". Zdobył srebrny medal plasując się za Scottem Hamiltonem.

Podczas ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Calgary, Alberta, w 1988 roku, Brian Orser niósł flagę Kanady.

Bitwa Brianów

Na Olimpiadzie rozegrała się walka "bitwa Brianów", jak nieformalnie współzawodnictwo pomiędzy Brianem Orserem a Amerykaninem Brianem Boitano. Współzawodnictwo rozegrało się na trzech etapach: figurach obowiązkowych, podczas programu krótkiego i programu dowolnego. Po figurach obowiązkowych Boitano był przed Orserem, lecz Orser wygrał z nim program krótki. Różnica między zawodnikami była tak niewielka, że dopiero program długi zadecydował o zwycięstwie. Zarówno program Boitano jak i Orsera miały militarny charakter.

Występ do muzyki "Napoleon", w którym Boitano prezentował pięć etapów w życiu żołnierza, był wykonany bezbłędnie technicznie i zawierał osiem potrójnych skoków, w tym dwa potrójne Axle. W pozycji monda Boitano jechał 10 sekund.

Uzyskał następujące noty:

Boitano	RFN	USA	DEN	ZSRR	SUI	JPN	NRD	CAN	CZE
Zawartość techniczna	5.8	5.9	5.9	5.9	5.9	5.8	5.8	5.8	5.9
Wrażenie artystyczne	5.8	5.9	5.7	5.8	5.8	5.9	5.8	5.8	5.9
Miejsce	2	1	1	1	1	1	2	2	2

Orser jechał do muzyki "Dance of the Carter" i "Dance of Kozelkov and His Friends" z baletu Dmitrija Szostakowicza. Wykonał siedem potrójnych skoków w tym jednego potrójnego Axla. Otrzymał następujące noty.

Orser	RFN	USA	DEN	ZSRR	SUI	JPN	NRD	CAN	CZE
Wartość techniczna	5.8	5.8	5.8	5.8	5.8	5.8	5.8	5.8	5.9
Wrażenie artystyczne	5.9	5.9	5.8	5.8	5.9	5.8	5.9	5.9	6.0
Miejsce	1	2	2	2	2	2	1	1	1

Ostatecznie Boitano zdobył złoty medal, Orser srebrny.

Kariera trenerska

Brian Orser pracuje jako trener w Toronto Cricket, Skating and Curling Club w Toronto, gdzie współpracuje z Tracy Wilson i Ghislainem Briandem.

Do jego obecnych podopiecznych należą między innymi:

Do jego byłych podopiecznych należą między innymi:

Osiągnięcia

Zawody	76–77	77–78	78–79	79–80	80–81	81–82	82–83	83–84	84–85	85–86	86–87	87–88
Międzynarodowe^[10]^[11]
Igrzyska olimpijskie								2				2
Mistrzostwa świata					6	4	3	2	2	2	1	2
Nebelhorn Trophy					2
NHK Trophy									2	2
Novarat Trophy											1
Skate Canada International					6	2	2	1	1			1
St. Ivel International						1	1			1
Grand Prix International St. Gervais					1
Vienna Cup				3
Ennia Challenge Cup								1
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe
Mistrzostwa świata juniorów		4
Krajowe^[12]
Mistrzostwa Kanady	1 N	3 J	1 J	4	1	1	1	1	1	1	1	1

Nagrody i odznaczenia

Światowa Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 2009^[13]
Canadian Olympic Hall of Fame – 1995
Nagroda Emmy w kategorii Wybitny występ związany z muzyką klasyczną lub tańcem za występ Carmen on Ice – 1990^[14]
Canadian Sports Hall of Fame – 1989
Order Kanady – Oficer (Officer) – 1988^[4]
Order Kanady – Członek (Member) – 1985^[4]

Przypisy

↑ Figure Skating at the 1984 Sarajevo Winter Games: Men's Singles. Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
↑ Figure Skating at the 1988 Calgary Winter Games: Men's Singles. Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
↑ Jamer Christie, Beverley Smith: Which Canadian will carry flag into history?. theglobeandmail.com, 2010-01-27. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Sports Reference – Brian Orser. Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
↑ Mark Sappenfield: Kim Yuna: record score gives Vancouver Olympics their 6.0 moment. csmonitor.com, 2010-02-26. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
↑ Barry Wilner: Hanyu's path to 2nd Olympic gold was paved with patience. dailyherald.com, 2018-02-18. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
↑ Elaine Teng: Figure skating coach Brian Orser a master of costume changes. ESPN, 2018-02-18. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-03)]. (ang.).
↑ Utalentowana Rosjanka Jekaterina Kurakowa chce reprezentować Polskę. sport.interia.pl, 2018-12-14. [dostęp 2018-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-16)]. (pol.).
↑ Rika Kihira to add Yuzuru Hanyu's coach Brian Orser. Kyodo News. [dostęp 2020-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-13)]. (ang.).
↑ Skate Canada Results Book – Volume 2 – 1974–current. skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-20)]. (ang.).
↑ Skate Canada Results Book – Volume 1 – 1896–1973. skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-22)]. (ang.).
↑ Canadian Championships 1905–2006. skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-20)]. (ang.).
↑ World Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-12-31]. (ang.).
↑ Brian Orser AWARDS & NOMINATIONS. [dostęp 2018-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-31)]. (ang.).

Bibliografia

Sports Reference – Brian Orser. Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

http://www.canadianexcellence.com
ESPN's brief history of gay athletes
Brian Orser: Canadian Excellence
1988 Olympic Winter Games, Calgary (Canada) Results
The Brians remember The Battle. cbc.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-04-26)].

[1] Figure Skating at the 1984 Sarajevo Winter Games: Men's Singles. Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).

[2] Figure Skating at the 1988 Calgary Winter Games: Men's Singles. Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).

[3] Jamer Christie, Beverley Smith: Which Canadian will carry flag into history?. theglobeandmail.com, 2010-01-27. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).

[sportsref-4] Sports Reference – Brian Orser. Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).

[5] Mark Sappenfield: Kim Yuna: record score gives Vancouver Olympics their 6.0 moment. csmonitor.com, 2010-02-26. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).

[6] Barry Wilner: Hanyu's path to 2nd Olympic gold was paved with patience. dailyherald.com, 2018-02-18. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).

[7] Elaine Teng: Figure skating coach Brian Orser a master of costume changes. ESPN, 2018-02-18. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-03)]. (ang.).

[8] Utalentowana Rosjanka Jekaterina Kurakowa chce reprezentować Polskę. sport.interia.pl, 2018-12-14. [dostęp 2018-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-16)]. (pol.).

[9] Rika Kihira to add Yuzuru Hanyu's coach Brian Orser. Kyodo News. [dostęp 2020-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-13)]. (ang.).

[10] Skate Canada Results Book – Volume 2 – 1974–current. skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-20)]. (ang.).

[11] Skate Canada Results Book – Volume 1 – 1896–1973. skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-22)]. (ang.).

[12] Canadian Championships 1905–2006. skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-20)]. (ang.).

[13] World Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-12-31]. (ang.).

[14] Brian Orser AWARDS & NOMINATIONS. [dostęp 2018-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-31)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]