Anthony L. Peratt

Państwo działania	Stany Zjednoczone
doktor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka plazmy, reakcje termojądrowe
Alma Mater	University of Southern California
Doktorat	1971 – fizyka plazmy USC
Laboratorium	Los Alamos National Laboratory
Okres zatrudn.	od 1981
Laboratorium	Lawrence Livermore National Laboratory
Okres zatrudn.	1972-1979
Instytut	Max Planck Institute for Astrophysics
Okres zatrudn.	1975-1977

Anthony L. Peratt – amerykański fizyk, specjalizujący się w badaniach fizyki plazmy, fuzji nuklearnych oraz w monitoringu broni jądrowej.

Uzyskał tytuł doktorski na wydziale elektrotechniki / fizyki plazmy w 1971 roku na University of Southern California (Los Angeles)^[1].

W latach 1972–1979 pracował w Lawrence Livermore National Laboratory oraz w Max Planck Institute for Physics and Astrophysics w Garching (1975-77). Od 1988 do chwili obecnej pracuje w Los Alamos National Laboratory, na wydziale Fizyki Teoretycznej Stosowanej. W 1985 współpracował z Laboratorium Alfvéna w Royal Institute of Technology w Sztokholmie^[1].

W latach 1991–1993 przewodził programowi N-Tunnel Diagnostics w ośrodku Los Alamos na poligonie jądrowym w Nevadzie, w 1993 był liderem amerykańskiego zespołu inspekcyjnego rosyjskiego arktycznego poligonu nuklearnego w Nowej Ziemi. W latach 1995–1999 Peratt był doradcą naukowym w Departamencie Energii Stanów Zjednoczonych. Podczas pracy dla Departamentu Energii był dyrektorem w National Security w dyrektoriacie Nieproliferacji Broni Jądrowej^[1].

Peratt pracuje obecnie nad możliwymi archeologicznymi dowodami na duże zdarzenia plazmowe w prehistorii.

Prace badawcze Peratta obejmują zagadnienia, m.in.: gęstości wysokoenergetycznej plazmy i intensywnych strumieni cząstek, laserów, silnych źródeł mikrofalowych, zjawiska gęstości wysokich energii, skurczu zeta^[1].

Jako autor książki nt. kosmologii plazmy^[2] jest uważany za propagatora tego modelu. Był edytorem specjalnych edycji pisma IEEE - Transactions on Plasma Science^[3] na temat kosmicznej plazmy oraz napisał wiele prac na ten temat^[4][5].

Był też badaczem petroglifów, spośród których część, według niego, zawierała zapisy prehistorycznych zorzy polarnych spowodowanych silnymi burzami magnetycznymi^[6].

Został nagrodzony:^{[potrzebny przypis]}

• Departament Energii Stanów Zjednoczonych - Distinguished Performance Award - dwukrotnie: 1987 i 1999.
• IEEE Distinguished Lecturer Award w 1993.
• Norwegian Academy of Science and Letters Kristian Birkeland Lecturer w 1995.
• IEEE Fellowship w 1999^[7]
• The Los Alamos National Laboratory Director’s 30 Years, nagroda University of California Service w 2006.

Jest członkiem American Physical Society oraz American Astronomical Society.

Nazwisko Peratta widnieje w Liście otwartym do środowiska naukowego (opublikowanym w New Scientist w maju 2004), który krytykuje rosnącą liczbę hipotetycznych elementów w teorii Wielkiego Wybuchu. List wskazuje również, że kosmologia plazmy, będąca modelem stacjonarnym, oraz inne podejścia alternatywne również mogą wyjaśnić podstawowe fenomeny kosmosu.

• Plasma Universe
• List otwarty do środowiska naukowego (zarchiwizowany). cosmologystatement.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-09)].