|
2K11 Krug
    2K11 Krug (ros.: 2К11 Круг – "okrąg") – radziecki system rakiet ziemia-powietrze, do niszczenia celów na dużym i średnim pułapie. System został zaprojektowany przez NPO Nowator i produkowany był w Fabryce Maszyn im. Kalinina w Swierdłowsku (dziś Jekaterynburg). HistoriaProjekt systemu 2K11 został zapoczątkowany w 1957 roku przez kierującego Nowatorem Lwa Lulewa. Został po raz pierwszy zaprezentowany w czasie defilady w Moskwie w maju 1964. Użyty natomiast został po raz pierwszy w czasie ćwiczeń wojskowych w 1967. Ostatecznie na wyposażeniu Armii Radzieckiej system znalazł się w 1969. Zestaw produkowano w latach 1964–1982. Pierwsze prototypy Kruga trafiły do jednostek w 1965 roku. Pierwszą produkowaną wersją był Krug-A, który z taśmy produkcyjnej zszedł w 1967. Następnie zestaw był wielokrotnie modyfikowany i unowocześniany. W 1971 pojawiła się wersja rozwojowa Krug-M, zaś w 1974 Krug-M1, które zostały opracowane w celu usunięcia dużej liczby wad technicznych odnotowanych w czasie eksploatacji. Krug-M został przetestowany na ćwiczeniach poligonowych w 1971, zaś Krug-M1 w 1975. Wersją rakiety jest powstały w 1994 Wiraż, który służy jako rakieta-cel[1][2]. Ta broń była krótko użytkowana przez OKSWA w czasie wojny w Afganistanie w latach 1979–1980, nie znalazł tam zastosowania bojowego i został szybko wycofany. W 1997 roku ogłoszono, że między 1993 a 1996, 27 baterii Krug wraz z 349 rakietami zostało sprzedanych Armenii. Opis konstrukcjiBateriaBateria przeciwlotniczego zestawu rakietowego 2K11 Krug składa się z podwozia gąsienicowego GM-123 i 2 osadzonych na nim wyrzutni rakiet, o zakresie obrotu 360 stopni oraz maksymalnym wychyleniem 70 stopni. Dwie podstawowe wersje zestawu to 9M8M1 (2K11M "Krug-M") i 9M8M2 (2K11M2 / 3 "Krug-M1"), które amerykański Departament Obrony Narodowej określa jako SA-4B. Pierwsza wersja - 9M8M (SA-4A) weszła do użytku 1965 roku, a następnie zastąpiły ją zmodernizowane 9M8M1 (2K11A "Krug-A") w 1967 oraz 9M8M1 w 1971 i 9M8M2 w 1973[1][2]. W baterii 9M8M2 obniżona została maksymalna wysokość celu oraz maksymalny zasięg, w zamian za lepszą skuteczność w zestrzeliwaniu samolotów w bezpośrednim pobliżu baterii. Każda bateria ma na swym wyposażeniu dwie rakiety w przypadku 9M8M1 i cztery w 9M8M2, jak również następujące radary[2][3]:
Dwa pierwsze radary montowane są na osobnych pojazdach gąsienicowych, zaś trzeci najczęściej jest ręcznie rozstawiany i wożony jest na ciężarówce Ural-375D, którą transportowane są również akumulatory i zapasowe rakiety[1]. PociskiZestaw używa pocisków 3M8. Siłą napędową pocisku są 4 osobne startowe silniki rakietowe na paliwo stałe przyczepione do rdzenia rakiety od zewnątrz. Kiedy ich paliwo jest już wypalone są odrzucane, a rakieta osiągnęła odpowiednią prędkość, włącza się napęd marszowy, który stanowi silnik strumieniowy na naftę. Rakieta wyposażona jest w jedną głowicę odłamkowo-burzącą o masie 135 kg. Pocisk osiąga prędkość ok. 1 km/s, zasięg wynosi ok. 40-50 km w zależności od wersji. Likwidowane z pomocą zestawu cele stanowić mogą samoloty lub rakiety na pułapie od 150 m do aż 27 km (w najbardziej nowoczesnej wersji). Są one kierowane radiokomendowo[1][4]. Działanie zestawuPodstawowy zestaw posiada dwa pociski rakietowe 3M8, umieszczone na samobieżnej wyrzutni gąsienicowej 2P24. Wyrzutnia obraca się na pojeździe w zakresie 360 stopni i może być podniesiona do kąta 70 stopni. Stację naprowadzania rakiet 1S32 umieszczono na podwoziu pojazdu GM-123 (takim samym jak podwozie wyrzutni rakietowej). Radar pracuje w zakresie centymetrowym. Stacja umożliwiała wykrycie samolotu myśliwskiego z odległości do 180 km, przy pułapie 12 000 m[4][2]. Elementy zestawu
Eksploatacja w PolsceW 1976 roku, Wojsko Polskie przyjęło na uzbrojenie przeciwlotniczy zestaw rakietowy 2K11M1 Krug, do 61. Brygady Artylerii Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Skwierzynie. Była to jedyna jednostka w Polsce używająca PZR 2K11 Krug. Przeszkolenie na nowy sprzęt odbyło się w Kijowie. W dniu 10 sierpnia 1978 roku, brygada wykonała pierwsze strzelanie bojowe na poligonie w Związku Radzieckim. W 1995 roku, po raz pierwszy w kraju, odbyły się strzelania bojowe na poligonie w Ustce. W latach 1999–2000 WZU-2 z Grudziądza, opracowało projekt modernizacji stacji naprowadzania rakiet 1S32M1/M2. W ramach remontów głównych prowadzonych w latach 2000–2005 zmodernizowano sześć stacji naprowadzania rakiet. System Krug był używany do 2011 roku, kiedy to jednostkę wojskowa rozformowano[4][2]. W 1988 roku Polska miała 24 wyrzutnie Krug[5]. We wrześniu 2006 roku Polska dokonała testu użycia 4 rakiet systemu Krug przeciwko radzieckim pociskom rakietowym klasy woda-woda P-15. UżytkownicyAktualni
Byli
W muzeachZestawy 2K11 Krug są eksponowane m.in. w następujących muzeach:
Linki zewnętrzne
Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
