|
Pete Jacobsen
Pete Jacobsen (Newcastle-upon-Tyne, 16 mei 1950 - Londen, 29 april 2002)[1][2][3] was een Britse jazzpianist. BiografieJacobsen, die als baby blind werd, leerde zichzelf als kind de basis van harmonie. In 1969 voltooide hij zijn opleiding tot klassiek concertpianist aan de Royal Academy of Music. Daarna speelde hij fusionjazz met Barbara Thompson en Gary Boyle om zich daarna bij Morrissey-Mullen[4] te voegen. Daarna begeleidde hij de Schotse saxofonist Bobby Wellins en was hij betrokken bij zijn opnamen Jubilation (1978), Dreams Are Free (1979) en Birds of Brazil (1989). In de jaren 1980 en 1990 maakte hij deel uit van de bands van Chris Biscoe en Tim Whitehead. Hij werkte ook samen met Don Weller, Alan Skidmore, Peter King en de Keltische jazzband Carmina[5], maar ook met reizende muzikanten als Eberhard Weber en Jimmy Knepper. Hij speelde ook solo-concerten. Hij beheerste het spectrum van rechttoe rechtaan jazz tot vrije improvisatiemuziek en werd volgens de Jazz Rough Guide[6] niet zo gewaardeerd dat zijn gevoelige en tegelijkertijd krachtige spel het verdiende. OverlijdenPete Jacobsen overleed in april 2002 op 51-jarige leeftijd. Discografie
Literatuur
Bronnen, noten en/of referenties
Information related to Pete Jacobsen |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
Portal di Ensiklopedia Dunia
