|
ژاپن
ژاپُن (به ژاپنی: 日本، نیپون یا نیهون) کشوری جزیره‌ای در آسیای شرقی واقع در شمال غربی اقیانوس آرام است. ژاپن از شمال با روسیه، از غرب با دریای ژاپن، چین، کرهٔ شمالی و کرهٔ جنوبی مرز آبی دارد. ژاپن یکی از قدرت‌های اصلی اقتصادی جهان و چهارمین اقتصاد بزرگ جهان از نظر تولید ناخالص داخلی است.[۱۱][۱۲][۱۳] ژاپن یک کشور پادشاهی مشروطه است که برمبنای قانون اساسی ژاپن اداره می‌شود.[۱۴] این کشور در پایان جنگ جهانی دوم، تمامی متصرفات فراسوی دریایی خود، ازجمله کشور کره را که در آن زمان ۴٫۵٪ درصد کل کشور را تشکیل می‌داد، از دست داد و باعث شد امروزه، وسعت کنونی ژاپن به ۳۷۸۰۰۰ کیلومتر مربع کاهش یابد (تقریباً برابر با ایالت مونتانا در شمال غرب آمریکا).[۱۵][۱۶] ژاپن با جمعیتی در حدود ۱۲۴٬۵۰۰٬۰۰۰ نفر در سال ۲۰۲۳ میلادی یازدهمین کشور پرجمعیت جهان است. توکیو، پایتخت ژاپن، با بالغ بر ۳۸ میلیون نفر جمعیت از بزرگترین و گران‌ترین پایتخت‌های جهان است.[۱۷] هرچند سال به سال از جمعیت ژاپن کاسته می‌شود، زیرا رشد جمعیت این کشور منفی است. ژاپنی‌ها کشورشان را «نیپون کوکو» خطاب می‌کنند که به‌معنی خاستگاه خورشید است. مطالعات باستان‌شناسی پیشینه سکونت انسان در این کشور را از دوران پارینه‌سنگی پسین می‌داند. ژاپن کشوری کوهستانی است و بیشتر جزایر آن آتشفشانی و به‌شدت زلزله‌خیز است، آمار نشان می‌دهد که سالانه حدود ۱۵۰۰ زمین‌لرزه در ژاپن روی می‌دهد.[۱۲] کشور ژاپن عضو سازمان ملل متحد، گروه هفت و سازمان همکاری‌های اقتصادی آسیا–پاسفیک است.[۱۲] ژاپن پنجمین بودجهٔ دفاعی جهان را دارد (۶۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۱) و چهارمین کشور صادرکننده در جهان (۷۶۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۰) و ششمین کشور بزرگ واردکننده است (۶۳۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۰).[۱۸] در جنگ جهانی اول، ژاپن از متفقین بود و در جنگ جهانی دوم با متفقین می‌جنگید. پایان جنگ جهانی دوم برای ژاپن بسیار تلخ بود، آن‌ها پس از جنگی درازمدت در اقیانوس آرام، سرانجام پس از بمباران اتمی هیروشیما و ناگاساکی، بدون قید و شرط تسلیم شدند. برآیند این جنگ خانمان‌سوز برای ژاپن به اندازه‌ای وحشتناک بود که بسیاری از تحلیلگران در توصیف آن، عبارت «به‌کلی ویران‌شده» را به کار بردند.[۱۹] ژاپن پس از اشغال توسط آمریکا، با یک برنامه پیگیر توسعهٔ صنعتی، به رشد اقتصادی چشمگیری دست یافت و به یکی از بزرگترین اقتصادهای دنیا و همچنین دومین قدرت صنعتی جهان بدل شد. این کشور همچنین از بزرگترین هم‌پیمانان و شرکای تجاری آمریکا در قارهٔ آسیا است.[۱۲] ماه فرهنگی ژاپن در ایرانژاپن یک مقصد گردشگری ویژه است؛ کشوری که هم تاریخ دارد و هم طبیعت و وجهه خوبی هم در جهان دارد؛ رتبه قوی‌ترین پاسپورت جهان را هم از آن خود کرده است و این یعنی ژاپن را می‌توان «یک مقصد همه‌چیزتمام» دانست! شاید خیلی از ما به دلیل ماجراهای ویزا و هزینه نتوانیم مسافر این کشور جذاب شویم؛ اما خبر خوب این است که در آخرین روزهای تابستان شاهد برگزاری «هفته فرهنگی ژاپن» از سوی سفارت این کشور در ایران خواهیم بود و طی آن رویدادهای فرهنگی مختلفی برگزار خواهد شد؛ فرصت خوبی برای دوستداران فرهنگ ژاپن در ایران که بتوانند با این کشور آشنا شوند. جالب اینکه این روزها در ژاپن هم مطالبه‌ای برای رونق گردشگری پس از کرونا از دولت شکل گرفته و از طرفی کمتر از سه سال دیگر، ژاپن میزبان اکسپوی 2025 خواهد بود و در اکسپوی 2020 دبی هم توانست مخاطبان را با پاویون ویژه‌اش تحت تأثیر قرار دهد.[۲۰] ژاپن‌گردی مجازی وصف‌الحال است که نصف‌به‌عقب محسوب می‌شود و البته می‌تواند «باب آشنایی» باشد برای گردشگرانی که سفر ژاپن را در لیست بایدهای سفرهایشان قرار داده‌اند و دوست دارند یک سفر جذاب به یکی از قدرتمندترین و غنی‌ترین کشورهای جهان داشته باشند.[۲۱] چه رویدادهایی برای ماه فرهنگی ژاپن تدارک دیده شده استتهران و کاشان دو شهری هستند که میزبان رویدادهای ماه فرهنگی ژاپن در ایران خواهند شد. آن‌طور که سفارت این کشور اعلام کرده، زیرنویس فارسی فیلم‌های جشنواره‌شان توسط دانشجویان رشته زبان و ادبیات ژاپنی دانشگاه تهران انجام شده و لیست برنامه‌ها و رویدادها به این ترتیب است: افتتاح ماه فرهنگی در روز 28 شهریورماه در تهران؛سمینار کیمونو در ساعت 16:30 روز 29 شهریور در مجموعه فرهنگی هنری آسمان؛ اکران فیلم اول با نام «اوسو هاپیاکو» در جشنواره فیلم ژاپن (فیلم‌ها با زیرنویس فارسی و انگلیسی پخش می‌شوند) در ساعت 13:30 روز 31 شهریور در مجموعه فرهنگی آسمان؛ اکران فیلم دوم با نام «یوهی نو آتو» در جشنواره فیلم ژاپن، ساعت 10 روز 4 مهرماه (50 نفر به قید قرعه برای تماشا انتخاب می‌شوند)؛ اکران فیلم سوم با عنوان «نوساری نو سیما» در جشنواره فیلم ژاپن ، ساعت 14 روز 4 مهر ماه در محل سفارت ژاپن در ایران (ورود به قید قرعه برای 50 نفر)؛ نمایشگاه مانگاه (بخش اول) روز 6 و 7 مهرماه در محل سفارت ژاپن در تهران (اولویت ورود با 600 نفر اول)؛ اکران فیلم چهارم با عنوان «تاکاتسو گاوا» در جشنواره فیلم ژاپن ، ساعت 13:30 روز 11 مهرماه در تالار مولوی دانشگاه تهران؛ نمایشگاه مانگاه (بخش دوم) در روزهای 26 و 27 مهرماه در دانشگاه کاشان حضور در همه رویدادها رایگان است؛ اما برای هر کدام شرایط خاصی در نظر گرفته‌اند.[۲۲] اطلاعات رویدادها را هم در سه صفحه اینستاگرامی سفارت ژاپن در ایران (iranjinjun@)، دانشگاه تهران (tehran_university@) و گروه آسمان آرت (asemanart.ac@) می‌توانید پیدا کنید.در حال حاضر کازو توشی آیکاوا (Kazutoshi AIKAWA) متولد 5 مارس 1960 (15 اسفند 1338) در شهر فوکواکا ژاپن (Fukuoka) سفیر فوق‌العاده و تام‌الاختیار ژاپن در جمهوری اسلامی ایران است. سفارت ژاپن هم در خیابان مقدس اردبیلی زعفرانیه تهران قرار دارد.[۲۳] نامشناسیژاپنیها به کشور خود نیهون (به ژاپنی: Nihon / Nippon، 日本) می‌گویند. نیهون از دو واژهٔ نیچی (که به‌صورت هی نیز تلفظ می‌شود) و هُن تشکیل شده است. نیچی یا هی به‌معنای خورشید و روز است و هُن یعنی ریشه و آغاز. از آنجا که ژاپن در شرقی‌ترین نقطهٔ قارهٔ کهن و کشور چین قرار داشته، تصور می‌شده که اولین سرزمینی است که خورشید در آن طلوع می‌کند. بر این اساس با نام سرزمین آفتاب تابان مشهور شده است. در زبان ژاپنی این نام نیپّون (به ژاپنی: 日本国) نیز تلفظ می‌شود. نام ژاپن در زبان فارسی برگرفته از نام این کشور در زبان فرانسوی (به فرانسوی: Japon) است. جغرافیاکشور ژاپن در شرق آسیا قرار دارد و با دریایی به همین نام (دریای ژاپن) از ساحل شرقی قارهٔ آسیا جدا شده است. روسیه، چین و شبه‌جزیرهٔ کره نزدیک‌ترین کشورها به ژاپن هستند. مجمع‌الجزایر ژاپن از چیزی بیش از ۶۸۰۰ جزیره تشکیل شده است. بیشتر این جزایر بسیار کوچکند و تنها ۳۴۰ جزیره بیش از یک کیلومتر مربع وسعت دارند.[۲۴] ۹۸٪ مساحت ژاپن از چهار جزیره به نام‌های هوکایدو، هونشو، شیکوکو و کیوشو تشکیل شده است. یوکوهاما و کوبه از مهم‌ترین بندرهای ژاپن هستند.[۲۵] از نظر زمین‌شناسی مجمع‌الجزایر ژاپن حاصل برخورد تدریجی صفحات تشکیل‌دهندهٔ پوستهٔ زمین، فعالیت‌های آتشفشانی و تغییرات حاصل از خطوط ساحلی اقیانوسی است. ۶۸٪ مساحت کشور ژاپن کوهستانی است. کوههای ژاپن از زیباترین جاذبه‌های طبیعی آن به‌شمار می‌روند. بلندترین قلهٔ کوهستانی ژاپن «فوجی» نام دارد که ارتفاع آن به ۳۷۷۶ متر می‌رسد.[۲۴] یک دهم کل آتشفشان‌های جهان در ژاپن قرار دارند و به همین دلیل از زلزله‌خیزترین مناطق جهان به‌شمار می‌آید.[۲۴] این کشور به‌دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود دارای ۱۰ رودخانهٔ بزرگ و ۱۲ دریاچه است. کشور ژاپن به‌لحاظ منابع طبیعی، مواد معدنی و ثروت‌های زمینی و زیرزمینی از فقیرترین کشورهای جهان به‌شمار می‌آید.[۲۶] وسعت ژاپنکشور ژاپن به‌نسبت وسعتش از تراکم جمعیت بسیار بالایی برخوردار است، مساحت آن برابر است با ۰/۳ درصد کل مساحت دنیا که به‌صورت مجموعه‌ای از جزایر در جهت شمال شرقی ـ جنوب غربی بین ۳۵ تا۴۵ درجه عرض شمالی گسترده شده و به شکل یک کمان در میان اقیانوس آرام و دریای ژاپن محصور مانده است.[۲۷] وسعت ژاپن تقریباً به‌اندازهٔ مساحت فنلاند (۳۳۸۰۰۰ کیلومتر مربع) یا پاراگوئه (۴۰۶۰۰۰ کیلومتر مربع) است. در مقام مقایسه به‌طور تقریبی کشور ژاپن یک بیست و نهم آمریکا، یک نهم هندوستان، یک و نیم برابر بریتانیا و چیزی کمتر از یک چهارم ایران است. آب‌وهوا ژاپن مجموعه جزایری است که با طول زیاد از شمال به جنوب کشیده شده است؛ به همین خاطر آب‌وهوای مناطق گوناگون آن به‌شدت با یکدیگر مغایرت دارند و نیز دارای چهار فصل در سال است.[۲۸] مجمع‌الجزایر ژاپن بر روی محور تقریبی شمال ـ جنوب تا ۳۰۰۰ کیلومتر امتداد یافته است و به‌دلیل گستردگی طولی بسیار زیاد از تنوع آبوهوایی بسیار زیادی نیز برخوردار است. با وجود اینکه تمامی کشور معتدل است، شمال آن زمستانهای سرد و طولانی و پربرف دارد، در حالی که جنوب آن تابستانهای بسیار گرم و زمستانهای معتدلی دارد. میزان بارندگی در ژاپن به‌طور متوسط سالیانه ۱۸۰۰ میلی‌متر می‌باشد.[۲۹] ژاپن کاملاً در آب محصور شده است: وجود اقیانوس سبب شده است که در رژیم غذایی و اقتصاد مردم ژاپن ماهی نقش مهمی داشته باشد (بیشترین سرانهٔ مصرف ماهی در جهان[۳۰]). ازاین‌رو، ژاپن دارای مقام اول دنیا در زمینهٔ شیلات است. بااین‌حال، به‌دلیل اینکه محصولات دریایی مهم‌ترین مادهٔ غذایی مردم ژاپن را تشکیل می‌دهد، از این لحاظ نیز کشور با کمبود و مشکل روبه‌رو است. به‌طوری‌که اکنون شیلات و مواد غذایی بعد از نفت خام دومین اقلام وارداتی ژاپن را تشکیل می‌دهند.[۳۱] رشته‌کوه‌های آتشفشانی ژاپن اغلب دارای چشمه‌های آب گرم طبیعی هستند. این کشور در تابستان و پاییز اغلب شاهد گردبادهای عظیم و توفانهای شدید گرمسیری است. به‌دلیل مجاورت با اقیانوس زلزله‌های شدید زیرآبی می‌توانند در آنجا امواج عظیم و جذر و مدی ویرانگر به نام سونامی ایجاد کنند. پوشش گیاهی و جانوریدر ژاپن بین ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ گونهٔ گیاهی وجود دارد.[۲۴] در فرهنگ ژاپنی برخی گیاهان دارای معانی نمادینی هستند؛ مثلاً شکوفه‌های گیلاس یا «ساکورا» نمایانگر زیبایی کوتاه‌مدت و درخت کاج یا ماتسو نماد عمر طولانی است. در غذاهای ژاپنی نه تنها از میوه‌ها و حبوبات، بلکه حتی از برخی از گلها و برگها نیز استفاده می‌شود. تأثیر زیبایی گیاهان در هنر گل‌آرایی به سبک ژاپنی که ایکبانا نامیده می‌شود و نیز در نقاشی، بافندگی، سفالگری و ظروف و وسایلی که با لاک مخصوص رنگ‌آمیزی می‌شوند دیده می‌شود. ژاپنی‌ها از گیاهان در داروسازی، رنگرزی منسوجات، ساخت کاغذ و ابزار نیز استفاده می‌کنند. ژاپن دارای حیات وحشی بسیار منحصربه‌فرد است و برخی از گونه‌های دارکوب، قرقاول، سنجاقک، خرچنگ، کوسه ماهی، حلزون، سمندر و پستانداران دریایی ژاپن در هیچ جای دیگری یافت نمی‌شوند. با وجود این همه تنوع و گوناگونی، تنها ۱۱۸ نوع پستاندار وحشی زمینی در ژاپن زندگی می‌کنند که بیشتر آن‌ها جوندگان کوچکند. حیواناتی مثل خرس، گوزن، گراز، سنجاب‌های پرنده، خفاش، میمون و نوعی راکون به نام سگ راکون از جمله گونه‌های حیات وحش ژاپن هستند.
جغرافیای انسانی جمعیت ژاپن بر اساس برآورد انجام شده توسط ادارهٔ آمار این کشور در سال ۲۰۱۹ در حدود ۱۲۶٬۸۵۴٬۷۴۵ نفر تخمین زده شده است، که ۱/۸۳٪ از جمعیت جهان را شامل می‌شود. از نظر نسبت جمعیتی از این رقم حدود ۶۲ میلیون نفر آنان را مردان و حدود ۶۵/۵ میلیون نفر از آنان را زنان تشکیل داده‌اند.[۳۲] تراکم جمعیت در این کشور ۳۴۲ نفر و شاخص امید به زندگی در مردان ۷۲/۶۴ و در زنان ۸۶/۳۹ می‌باشد. میزان مرگ و میر در اطفال ۳/۷ در هر هزار تولد می‌باشد. نرخ رشد جمعیت در کشور ژاپن در حدود ۰/۰۳− درصد بوده است.[۲۹] براساس آمار ترکیب نژادی مردم ژاپن بدین شرح است: بر اساس آخرین سرشماریها ۲۳٪ جمعیت ژاپن را افراد ۶۵ سال و بالاتر تشکیل می‌دهند که این امر موجب شده ژاپن پیرترین ساختار جمعیتی جهان را داشته باشد.[۳۳] زبانزبان مردم ژاپن «ژاپنی» است. این زبان اگرچه بسیاری لغات را از زبان چینی گرفته است، ولی با این وجود با زبان چینی هم‌ریشه نبوده و کاملاً متفاوت هستند. زبان ژاپنی، زبانی از شاخهٔ ژاپنیک است و تنها زبان کره‌ای را می‌توان به آن نزدیک دانست.[۳۴] تقسیمات کشوریژاپن به ۸ ناحیه و ۴۷ استان تقسیم شده است. استان‌های ژاپن شهرهای بزرگ ژاپنفهرستی از بیست شهر بزرگ ژاپن:[۳۵]
تاریخمجمعالجزایر ژاپن با اینکه از نظر وسعت کشور کوچکی است، اما از موقعیت استراتژیک و مهمی برخوردار است، مجاورت آن با روسیه، از مهم‌ترین عناصر جغرافیایی–سیاسی ژاپن به‌ویژه پس از جنگ دوم جهانی است. از سوی دیگر این کشور بر سر راه کوتاه‌ترین و مهم‌ترین خطوط مواصلاتی بین آمریکای شمالی و خاور آسیا در اقیانوس آرام قرار گرفته است و کشتی‌هایی که از سواحل غربی ایالات متحده به مقصد چین، هنگ کنگ، و کشورهای جنوب شرقی آسیا حرکت می‌کنند، معمولاً در بندرهای آن پهلو می‌گیرند. از این رو، ژاپن حائلی است بین اقیانوس آرام و کشورهای روسیه و چین.[۳۷] گرچه گفته می‌شود که نخستین انسان‌ها بیش از ده هزار سال پیش در شبه‌جزیرهٔ ژاپن سکونت داشته‌اند، اما خاستگاه راستین مردمان امروز ژاپن هنوز ناشناخته است.[۳۸] آغاز تاریخ ژاپن، با مردمانی از نژاد آینو و مغول به سده‌های پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد و از آن زمان تاکنون تنها یک سلسله امپراتوری بر این سرزمین فرمانروایی کرده است.[۳۷] به‌طور کلی می‌توان تاریخ ژاپن را به چهار دوره بخش کرد: دوران کهن کشت برنج و استفاده از ابزار فلزی حداقل از سیصد سال پیش از میلاد مسیح در ژاپن آغاز شد. سیستم فرمانروایی متمرکز بر امپراتور، بین قرن‌های چهارم و هفتم با پایتختی که در استان امروزی نارا قرار داشته، گسترش یافت:[۳۸] آغاز بهار سال ۶۶۰ پیش از میلاد، هم‌زمان بود با مراسم تاج‌گذاری امپراتور جیمو تنو در یاماتو (استان کنونی نارا). او نخستین امپراتور ژاپن بود، دیرینه‌شناسان آن را آغاز امپراتوری ژاپن می‌دانند. در این دوره آیین بودایی در این سرزمین رخنه کرد و با شتاب انتشار یافت. اصلی‌ترین عامل پیشرفت آن تبلیغات غیرآزارنده و مسالمت‌آمیز، پرهیزکاری و پیروی و انقیاد نسبت به حکومت بود. هم‌زمان با به پادشاهی رسیدن امپراتریس سویکو، نایب‌السلطنه او موسوم به شاهزاده شوتوکو تایشی (۶۲۱–۵۹۲ م) زمامدار راستین ژاپن بود، کوشش بسیاری در ترویج آیین بودا انجام داد و به‌دستور وی معابد بسیاری در سرتاسر ژاپن ساخته شد. کوشش او در این زمینه به اندازه ایی بود که به او لقب «آشوکای ژاپن» دادند. در سال ۶۴۵ میلادی شورش بزرگی در ژاپن رخ داد که در تاریخ این کشور با نام اصلاحات تایکا از آن یاد می‌شود، دو تن از شورشیان به نام فوجیوارا نو کاماتاری و شاهزاده ناکانواوئه قدرت را قبضه کردند و سرانجام شاهزاده ناکانواوئه تحت عنوان امپراتور تنجی به پادشاهی رسید و عامل ایجاد هم‌بستگی در سراسر کشور گردید. وی برخلاف گذشته که امپراتور فقط ریاست قبایل را بر عهده داشت، حکومت را مرکزیت قدرت کشور گردانید و این قدرت تمامیت‌خواهی را در سراسر امپراتوری برقرار کرد. به فرمان وی فرمانروایان ایالات و ولایات موظف به پرداخت خراج سالانه شدند.  دوران امپراتوری (بزرگ سالاری)فرهنگ بودایی با رخنه قوی چین در سده هشتم رشد و شکوفایی یافت. سپس پایتخت به شهر کنونی کیوتو یعنی جایی که قواعد بزرگ سالاری در زمانی دراز در آن ادامه داشت جابه‌جایی یافت. افسانه گنجی (The Tale of Genji)، که گفته می‌شود کهن‌ترین رمان جهان است در این محدوده زمانی نگاشته شده است:[۳۸] سلطان تنجی را باید بنیان‌گذار این دوره ژاپن دانست. وی امپراتوری بسیار نیرومند بود، شهر کیوتو پایتخت ژاپن، در دوره امپراتوری او به بزرگی و شکوه رسید. همچنین برخی از پادشاهان این دوره به‌علت گرایش به آئین بودا و تعصب در این دین دست از زندگی مجلل و اشرافی خود برداشتند. در این دوره هم‌زمان با قدرت گرفتن کشور چین، فرهنگ و هنر این کشور رخنه بسیاری در ژاپن پیدا کرد. ژاپن در این دوره با شتاب رو به پیشرفت نهاد. تمول بسیار موجب فساد و هرج و مرج گردید. نابرابری، دزدی و راهزنی افزایش یافت. خاندان‌های بزرگ نیز، امپراتوری را آلت دست خود کردند و آشکارا قدرت از امپراتور خلع گردید. به این ترتیب حکومت امپراتوری جای خود را به «حکومت شوگونی» داد. دوران شوگون‌ها طبقه جنگجویان (سامورایی‌ها) به تدریج نیرومند شد و حدوداً در پایان سده دوازدهم به قدرت رسید. سده دوازدهم هم‌زمان بود با آغاز دوره ملوک الطوایفی در ژاپن. هم‌زمان امپراتوری رو به افول نهاد و شوگون‌ها (لقب موروثی دیکتاتورهای نظامی ژاپن که از ۱۱۹۲ تا ۱۸۶۷م به رغم وجود امپراتور عملاً بر آن کشور حکومت می‌کردند[۳۹]) که به معنی سردار یا سرداران است تا نیمه نخست سده نوزدهم فرمانروایی مستبدانه خود را بر ژاپن ادامه دادند. نخستین شُوگون میناموتو نو یوریتومو بود. پس از وی خاندان هوجو قدرت را در دست گرفتند. خاندان هوجو در ستیز بر سر قدرت، فرمانروایی را به خاندان آشیکاگا واگذار کرد. در سال ۱۵۷۳م سه تن خاندان آشیکاگا و شوگون‌سالاری آشیکاگا را برانداختند. نام یکی از سه تن که موفق شد فرمانروایی شوگونی را تشکیل دهد، توکوگاوا ایه‌یاسو بود. شوگون‌سالاری توکوگاوا با پایتخت خود در ادو (توکیوی کنونی) در آغاز سده هفدهم بنیاد نهاده شد. دوره ادو شاهد رشد قابل توجهی اقتصادی، مانند اوج‌گیری کشاورزی. گسترش شبکه‌های تجارت داخلی در امتداد جاده‌ها، رودخانه‌ها، و دریاها؛ رشد اصناف تجاری و شبکه‌های تولید محصولات پیشاصنعتی؛ و پیدایش سیستم کارگزاران برنج که در جهان از نخستین بازارهای داد و ستدی نسل آتی بود.[۴۰] فرمانروایی ادو سیاست انزوای ملی را به منظور محدودیت پیوند با کشورهای خارجی اختیار نمود.[۳۸] فرمانروایی نیرومند آنان تا سال ۱۸۶۸ ادامه داشت. در سال ۱۵۴۲ پرتغالی‌ها به ژاپن رسیدند و پیوندهای بازرگانی را با این کشور آغاز کردند. نیم سده بعد هلندی‌ها و انگلیس‌ها نیز راه بازرگانی را با ژاپن گشودند و آیین مسیحی در ژاپن اشاعه پیدا کرد. در این دوره ژاپن گرفتار جریان‌های داخلی و رویارویی با شورش‌های دهقانی و ناآرامی‌های ناشی از آن در منطقه ناگاساکی بود که بیشتر این شورشیان را پیروان مسیحیت در بر می‌گرفت. خاندان توکوگاوا که گمان می‌برد بازرگانان و مبلعان خارجی در ناآرامی‌ها تازه دست داشته باشند برای قطع رخنه بیگانگان دست به کشتار مسیحیان ژاپنی و اعدام و اخراج خارجیان زد و دروازه‌های کشور را بروی خارجیان بست و ژاپن به بیش از دو سده انزوای خود خواسته فرورفت.[۴۱] خاندان توکوگاوا در سده نوزده میلادی نفوذ و قدرت خود را در ژاپن از دست داد. سرانجام دگرگونی‌ها با ورود آمریکایی‌ها به ژاپن روند دیگری پیدا کرد. در سال ۱۸۵۴م دریادار متیو سی. پری با چهار کشتی توپدار به آب‌های ژاپن وارد شد و به فرمانروایی امپراتوری پیغام داد باید بندرهای خود را بگشایند و با آنان پیوندهای سیاسی بر قرار کنند. فرمانروایی شگونی ژاپن که در نیروی دریایی خود توان رویارویی را ندید، سرانجام ناچار به امضای «عهدنامه کاناگاوا» شد (این نخستین پیمان‌نامه ژاپن با یک کشور خارجی بود). ورود خارجی‌ها و انقلاب ۱۸۶۸ (معروف به انقلاب میجی) مردم ژاپن را از خواب گوشه‌گیری بدر آورد. ورود متیو سی. پری («ناخدا پری»)[۴۲] به ژاپن در سال ۱۸۵۳ به گونه‌ای مؤثر سیاست درهای بسته را پایان داد. دوران مدرن با کناره‌گیری شوگون از قدرت در سال ۱۸۶۷ (معروف به دوره بازگشت میجی) قدرت دوباره به امپراتور داده شد. با از سرگیری اداره امور حکومتی، دولت نو ذیل «امپراتور میجی» سیاست گذاری‌های غربگرایانه، مانند بنیاد نهادن سامانه کابینه‌ای، تدوین قانون اساسی، اصلاح سامانه حکومت محلی و سامانه آموزشی نوین را گسترش داد. فرهنگ غربی ذیل سیاست بهبود رفاه ملی و قدرت نظامی فعالانه رواج یافت:[۳۸] وی پایتخت را از کیوتو به توکیو (که به معنای پایتخت شرقی است) جابه‌جا کرد. در دوره امپراتوری او (که تا سال ۱۹۱۲ ادامه داشت و دوره میجی خوانده می‌شود)، اصلاحات بسیاری در ساختار اداری، فرمانروایی و نظامی صورت گرفت. چنان‌که در آغاز سده بیستم ژاپن با شتاب صنعتی گردید و در آستانه تبدیل به قدرتی جهانی بود.[۳۹] پس از مرگ امپراتور میجی در ۱۹۱۲، امپراتوری ژاپن به قدرتی چیره‌جو در منطقه تبدیل گشت و پس از ستیز بر سر کره توانست چین را در جنگ نخست چین و ژاپن، شکست دهد(۱۸۹۴ تا ۱۸۹۵) و پورت آرتور و تایوان را به تصرف خود درآورد. از سویی دیگر با پیروزی بر روسیه در زمین و دریا (۱۹۰۴ تا ۱۹۰۵) اروپا را شگفت زده کرد (این شکست موجب انقلاب ۱۹۰۵م روسیه گردید). در ۱۹۱۴، ژاپن تا اندازه‌ای به این دلیل که در مقام قدرت جهانی بزرگی پذیرفته شود ضد آلمان وارد جنگ جهانی اول شد. در این زمان اندیشه‌های عمومی در ژاپن از لحاظ باور سیاسی به دو گروه بخش می‌شد: شماری که آزادیخواه بودند و به هیچ‌وجه میل نداشتند که کشورشان با نیروی نظامی و قوه قهریه به اشغال کشورهای دیگر بپردازد، و دسته دومی که باور داشتند که جزایر ژاپن برای کشور پیشرفته و روبه‌رشد ژاپن بس نیست، بلکه باید با گرفتن سرزمین‌های دیگر بر وسعت ژاپن افزود.[۴۳] با این حال، ژاپن به جز چند جزیره وابسته به آلمان در اقیانوس آرام، چیز زیادی به دست نیاورد و با سرخوردگی دریافت که قدرت‌های بزرگ ظاهراً با این کشور به صورت هم‌تراز رفتار نمی‌کنند. پس از جنگ جهانی یکم و شکست آلمان ژاپنی‌ها برای صنعتی شدن و تبدیل به یک ابرقدرت منطقه‌ای تلاش زیادی داشتند و با گرفتن دانش فنی از آلمان، و دیگر کشورهای اروپایی به سرعت تبدیل به یک قدرت منطقه‌ای از لحاظ اقتصادی، نظامی گردید.[۴۴] بحران اقتصادی و فروپاشی بازرگانی جهانی در ۱۹۲۹م که بازرگانیابریشم ژاپن را دستخوش نابودی کرده بود به سود هواداران قدرت نظامی پایان یافت. ژاپنی‌ها دو سال بعد ۱۹۳۱م منچوری چین را اشغال کردند. آن‌ها در ۱۹۳۹م به هندوچین تاختند؛ و بر این خطه دست یافتند. جنگ جهانی دوم در ۲۵ نوامبر ۱۹۳۶ میلادی پیمان ضد کمینترن میان آلمان نازی و ژاپن منعقد گردید و به موجب آن طرفین پیمان بستند که مشترک علیه کمونیسم بین‌الملل مبارزه کنند. یک سال بعد ایتالیا نیز به این پیمان پیوست و رسماً محور برلین-توکیو-رُم شکل گرفت.[۴۵] در ۱۹۴۱م که دو سال از جنگ جهانی دوم می‌گذشت، دولتهای آلمان، ایتالیا و ژاپن هم‌بسته شدند تا نیروهای خود را علیه متفقین به کار اندازند. ژاپن بدون اعلام قبلی به پرل هاربر در هاوایی یورش برد و زیان زیادی به آمریکا وارد ساخت. این اقدام ژاپن موجب گردید تا ایالات متحده با تمام نیروی خود وارد جنگ گردد. ژاپنی‌ها بعد از پرل هاربر به اندونزی و سنگاپور یورش بردند و پیروزی‌های درخشانی به‌دست آوردند، اما نتایج جنگ در اروپا به زیان متحدین تمام شد و آلمان هیتلری در ۱۹۴۵م سقوط کرد. پیشرفت پرشتاب نظامی ژاپن در سرتاسر شمال شرق آسیا و اقیانوس آرام متوقف شد و ایالات متحده با توافق شوروی پیشین با پرتاب دو بمب اتمی در شهرهای هیروشیما و ناگازاکی، ژاپن را وادار به تسلیم کرد؛ و به این ترتیب برای ژاپن، جنگ دوم جهانی با شکستی فاجعه‌آمیز و وحشت جنگ اتمی به پایان رسید. دولت ژاپن به دستور امپراتور هیروهیتو در ۱۴ اوت ۱۹۴۵م بدون قید و شرط، تسلیم متفقین شد، ۵۰۰۰ افسر ژاپنی پس از قرائت بیانیه تسلیم، هاراکیری (خودکشی) کردند. ژاپن تمامی متصرفات خود در اقیانوس آرام از جمله کشور کره را از دست داد، طی کنفرانس یالتا در فوریه سال ۱۹۴۵ ژاپن جزایر کوریل و جزیره ساخالین را از دست داد، اداره امور نظامی منچوری نیز به دولت جماهیر شوروی واگذار شد.[۴۵][۴۶] ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم صدمات فراوانی دید و در اواخر جنگ به چنان وضعی دچار شد که بسیاری از تحلیلگران در توصیف آن، عبارت «به کلی ویران شده» را به کار بردند. بمباران هسته‌ای هیروشیما و ناگاساکی .jpg) بمباران هیروشیما و ناگاساکی دو عملیات هسته‌ای بودند که در زمان جنگ جهانی دوم به دستور هری ترومن، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، علیه امپراتوری ژاپن انجام گرفتند. در این دو عملیات، دو بمب اتمی به فاصله ۳ روز بر روی شهرهای هیروشیما و ناگاساکی انداخته شد که باعث ویرانی و کشتار گسترده شهروندان این دو شهر گردید. حدود ۲۲۰٬۰۰۰ نفر در اثر این دو بمباران اتمی جان باختند که بیشتر آنان را شهروندان غیرنظامی تشکیل می‌دادند.[۴۷] (بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ نفر بلافاصله هنگام بمباران کشته شدند و باقی مانده تا پایان سال ۱۹۴۵ در اثر مواد مخرب تشعشعات رادیواکتیو جان خود را از دست دادند)[۴۸][۴۹] پس از جنگجنگ از مردم ژاپن بیش از دو میلیون قربانی گرفت، حدود چهل درصد شهرهای آن به ویرانه مبدل گردید.[۵۰][۵۱] تأسیسات صنعتی و تولیدی تخریب و نابود شد، مزارع سوخت، سررشته کشت و کار و تولید از هم گسیخت، اقتصاد کشور فلج شد و سرانجام چیزی جز سرزمینی ویران و مردمی بیکار و گرسنه بر جای نماند. با این همه مردم ژاپن، خیلی زود بر بهت و گیجی خود فایق آمدند و آغاز به خودسازی و نوسازی کشور کردند. از آنجا که بلافاصله پس از جنگ در قانون اساسی خود به صلح‌دوستی و کوشش در راه نگهداری و استقرار صلحی پایدار و جهانی تأکید ورزیدند، ارتش را به کلی نابود کردند؛ بدین‌گونه افراد نظامی نیز به سایر مردم پیوستند، و به سازندگی کشوری سرگرم شدند. این کشور از لحاظ منابع طبیعی، یکی از تنگ‌دست‌ترین کشورهای جهان است.[۵۲] اشغال کشور از سوی متفقین (۱۹۴۵ تا ۱۹۵۲) نظام سیاسی کشور را تبدیل به نظامی دموکراتیک کرد و همچنین احیای شگفت‌انگیز اقتصادی را بر اساس سیاست فعال صادرات آغاز ساخت. آیین شینتوـ که با ملی‌گرایی افراطی همسان شده بود ـ به صورت دین رسمی کنار گذاشته شد و در همین خلال جریانی به نام نهضت آموزش پدید آمد که طی آن کشور، گروهی از افراد مستعد را به منظور کسب و آموزش تخصص راهی کشورهای پیشرفته جهان ساخت.  ژاپن بعد از جنگ به اشغال نیروهای نظامی ایالات متحده درآمد. دو سال بعد از جنگ جهانی دوم در ۱۹۴۷م قانون اساسی ژاپن به تصویب رسید. ژاپن پس از رهایی از جنگ، سیاست مسالمت‌آمیز در پیش گرفت و در ۱۹۵۶م به عضویت سازمان ملل متحد درآمد.[۴۴] اقتصاد این کشور بار دیگر تنها چند سال پس از پایان جنگ و در دهه ۱۹۶۰م با رشد متوسط ۱۰٪ در سال، به بالاترین نرخ رشد اقتصادی در بین تمامی کشورهای درگیر جنگ رسید؛ و این کشور به یکی از بزرگترین قدرت‌های اقتصادی جهان تبدیل گردید و در عرصه فناوری پیشتاز شد. در ۱۹۸۸ ژاپن با پیشی گرفتن از آمریکا تبدیل به بزرگترین کشور تأمین‌کننده اعتبار در جهان شد.[۵۳] هم‌اکنون نیز ژاپن دارای سومین اقتصاد برتر جهان بعد از آمریکا و چین می‌باشد. در ۸ ژانویه ۱۹۸۹ یک روز پس از مرگ امپراتور هیروهیتو، آکی‌هیتو پسر او جانشین وی شد.[۵۴] عرصه سیاست ژاپن تحت سلطه لیبرال دموکرات‌ها است، که به رغم رسوایی‌های مالی از ۱۹۵۵ قدرت را در دست دارند. تقسیم‌بندی زمانی
سیاست  بعد از پایان جنگ جهانی دوم در اوت ۱۹۴۵، ژاپن، گام نهادن در راه تبدیل به کشوری دموکراتیک را آغاز نمود. قانون اساسی ژاپن که از سال ۱۹۴۷ لازم‌الاجرا بوده بر سه اصل استوار است: حاکمیت مردمی، احترام برای حقوق اولیه انسان و کناره‌گیری از جنگ. قانون اساسی همچنین استقلال سه شاخه مقننه، مجریه و قضائیه را تصریح نموده است.[۳۸] _(cropped).jpg) ژاپن یک کشور امپراتوری است. حکومت در آن به صورت سیستم پارلمانی، مشابه با بریتانیا می‌باشد که در حقیقت نخست‌وزیر آن را اداره می‌کند. امپراتور نماد کشور و وحدت ملی است و در رابطه با امور حکومتی قدرتی ندارد. تمامی کارهای امپراتور در رابطه با امور کشوری براساس توصیه‌ها و تصویب کابینه صورت می‌گیرد. با این حال امپراتور به عنوان رئیس کشور در مناسبت‌های سیاسی اثرگذار است. امپراتور کنونی ژاپن، ناروهیتو، در سال ۲۰۱۹ به عنوان یکصد و بیست و ششمین امپراتور به تخت نشست.[۵۵] نهاد قانون‌گذار این کشور که دایت ملی نام دارد، دومجلسی بوده و از مجلس نمایندگان و مجلس مشاوران (سنا) تشکیل شده است. مجلس نمایندگان ۴۸۰ عضو دارد که با رای مردم برای دوره‌های چهار ساله انتخاب می‌شوند. اعضای مجلس مشاوران ۲۴۲ نفر هستند که با رأی مردم برای دوره‌ای شش ساله انتخاب می‌شوند. نخست‌وزیر ژاپن رئیس دولت در ژاپن است که حکمش به وسیله امپراتور تنفیذ می‌شود. ذیل رهبری نخست‌وزیر، ۱۲ وزارتخانه وجود دارد؛ که عبارتند از: وزارت دادگستری- دارایی- بهداشت و رفاه- بازرگانی و صنعت- پست و ارتباطات- ساختمان- امور خارجه- آموزش، علوم و فرهنگ- کشاورزی، جنگلداری، ماهیگیری- حمل و نقل- کار و وزارت کشور.[۱۲] سیستم حکومتی ژاپن بر اساس فعالیت احزاب سیاسی قرار داشته و احزاب سیاسی نقش تعیین‌کننده‌ای در صحنه سیاست کشور دارند. در شرایط کنونی، مهم‌ترین احزاب سیاسی فعال عبارتند از: حزب لیبرال دموکرات، حزب دموکراتیک ژاپن، حزب کومه جدید، حزب کمونیست ژاپن، حزب سوسیال دموکرات. حزب لیبرال دموکرات مهم‌ترین حزب سیاسی در ژاپن است.[۵۶] دولتهای مرکزی و محلیدر ژاپن ۴۷ استان و تعداد کل ۱۸۰۰ شهر کوچک و بزرگ و روستا وجود دارد (آوریل، ۲۰۰۷). هر شهرداری واجد شورا می‌باشد. فرمانداران استانی و شهرداران با رأی مردمی انتخاب می‌شوند. دولت محلی نسبت به دولت مرکزی واجد سیستم دموکراسی بی‌واسطه‌تری می‌باشد.[۳۸] دیوان عالی ژاپندیوان عالی ژاپن، بالاترین ارکان قوه قضائیه است. این دیوان متشکل از ۱۵ نفر قاضی است که توسط ریاست دیوان اداره می‌گردد. ۲۰ دادگاه بخش- از عمومی‌ترین دادگاه‌های کشور به‌شمار می‌آیند و در تمام کشور ۵۰ دادگاه بخش در مراکز استان‌های ۴۷ گانه مستقر هستند. در این دادگاه‌ها به پرونده‌های حقوقی و جزایی به‌طور مشترک رسیدگی می‌شود.[۵۵] اقتصاد کشور ژاپن در سال ۲۰۱۰ سومین قدرت اقتصادی دنیا (پس از آمریکا و چین) بوده و در آسیا نیز رتبه دوم را از این لحاظ داراست. این کشور دارای منابع طبیعی خیلی محدودی است و اکثر جزایر و خاک آن کوهستانی و آتشفشانی است؛ ولی با همکاری‌های دولت در بخش صنعت و نیز سرمایه‌گذاری گسترده در فناوری‌های پیشرفته، ژاپن به عنوان یکی از پیشگامان عمده در صنعت و فناوری دنیا شناخته شده است. صادرات بخش عمده‌ای از درآمدهای اقتصادی ژاپن را تشکیل می‌دهد و آمریکا با ۲۲٫۷٪، چین با ۱۳٫۱٪ و کره جنوبی با ۷٫۸٪ عمده‌ترین شرکای تجاری این کشور هستند. محصولات صادراتی عمدهٔ ژاپن شامل تجهیزات حمل و نقل، اتومبیل، صنایع الکترونیک، ماشین آلات الکتریکی و صنایع شیمیایی هستند. در بخش صنایع ژاپن به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین کشورها در زمینه تولید اتومبیل، تجهیزات الکترونیکی، ماشین ابزار، فولاد و فلزات غیر آهنی، کشتی سازی، صنایع شیمیایی و نساجی و نیز صنایع غذایی فرآوری شده به‌شمار می‌آید. این کشور دارای تعداد زیادی شرکت بین‌المللی با نام‌های تجاری معتبری همچون تویوتا، میتسوبیشی، هوندا، نیسان، مزدا، سونی، نینتندو و کانن است.  بنا به گزارش صندوق بین‌المللی پول در اواسط آوریل ۲۰۰۶، ژاپن با رشد اقتصادی ۲/۸ درصد پیش‌بینی شده برای سال ۲۰۰۶، همردیف کشورهای غربی و در مقام بالا قرار دارد. چنین نتیجه‌ای حاصل صادرات به کشورهای در حال توسعه مانند چین (که رشدش به ۹/۵٪ رسیده)، طرح دولتی و بی‌سابقه قانونمندسازی، سطح بالای تحقیق و توسعه، سرمایه‌گذاری بر روی آموزش و همچنین تعدیل نسبی ارزش دادن به سهام داران است. ژاپن رشد اقتصادی بالایی را در دهه‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ تجربه کرده است. رشد ژاپن در دهه ۱۹۶۰ به‌طور میانگین ۱۰٪، در دهه ۱۹۷۰ به‌طور متوسط ۵٪، و در دهه ۱۹۸۰ به‌طور میانگین ۴٪ رشد داشت. رشد اقتصادی ژاپن در دو دهه اخیر به شدت کاهش یافته است به‌طوری‌که در دهه ۱۹۹۰ به‌طور میانگین ۱٫۵٪ بوده است. تلاش‌های دولت ژاپن برای ایجاد رشد اقتصادی در این دو دهه عمدتاً با شکست مواجه شده و رشد اقتصادی ژاپن همچنان پایین است.[۵۷] توسعه اقتصادی ژاپن و علل کلیدی آنآمریکا در ابتدای راه در اوت ۱۹۴۵ پس از یک سری بمباران سراسری و بالاخره بمباران اتمی هیروشیما و ناگاساکی، ژاپن را به تسلیم واداشت. پس از این شکست ژاپن با بیش از ۱۳ میلیون نفر بیکار مواجه بود و کمبود مواد غذایی به شدت احساس می‌شد. تورم در حدی بود که حقوق افراد، مکفی مخارج جاری نبود و افراد برای سیر کردن شکم خود اقدام به فروش دارایی خود کرده بودند. برای کالاهای ضروری بازار سیاه درست شده بود و قیمت‌ها ۳۰ تا ۶۰ برابر قیمت رسمی دولت بود. در مورد برنج این رقم به ۱۵۰ برابر نیز رسیده بود. جنگ برای ژاپن به جز ۸ میلیون نفر کشته و زخمی، به بهای ویرانی ۲۵٪ از دارایی‌های غیرنظامی و نابودی ۴۱٫۵٪ از ثروت ملی تمام شد. ژاپن بازسازی شده، با داشتن ۰٫۳٪ از خاک کره زمین توانسته ۲۴٪ از تولید جهانی را به خود اختصاص دهد. این کشور به رغم شهرنشینی متراکم نسبتاً از جرم و جنایت به دور مانده است. نسبت سرقت در ژاپن در مقایسه با آمریکا چیزی کمتر از ۰٫۷٪ است. پیشرفت اقتصادی ژاپن چنان چشم گیر بود که در مقطعی آمریکایی‌ها را به انتقاد از سخت کوشی، کم مصرفی و حجم کلان پس‌انداز ژاپنی‌ها واداشت. آنچه تصویر ویران ژاپن ۱۹۴۵ را به ژاپن ابرقدرت اقتصادی امروز مبدل کرده است، فرایندی است که عده‌ای آن را معجزه نامیدند. تقدس سرزمین به شکل افراطی اش تا برتری نژادی ژاپنی‌ها هم کشیده شده بود. دولت ژاپن آئین (شینتو) را به نقطهٔ قوت مردم تبدیل کرده بود و در سال ۱۹۱۳ به منظور تجمع تمامی افراد و گروه‌ها، طی تبلیغات وسیع اعلام کرد که شینتو یک نهاد ملی با هویت تاریخی و معنوی است و هرکس بدون توجه به ایدئولوژی و مرامش، به عنوان یک وظیفهٔ میهنی و نشانه‌ای از وفاداری و صداقتش به میهن، باید در معابد شینتو حضور یابد.[۵۸][۵۹] امروزه ژاپن دارای یکی از معتبرترین پاسپورت‌های جهان است.[۶۰] فرهنگ فرهنگ ژاپن طی هزاران سال از دوره جومون تا به امروز در حال تکامل بوده، فرهنگ معاصر ژاپن بسیار از آسیا، اروپا و آمریکای شمالی تأثیر پذیرفته است و در این بین نفوذ فرهنگ چینی پر رنگ‌تر است. ساکنان ژاپن دوره‌های طولانی انزوا را سپری کرده‌اند، ورود کشتی‌های غربی در قرن ۱۶ و ۱۹ میلادی و آشنایی مردم ژاپن با ادیان مختلف همچون مسیحیت عصری جدید را برای این کشور پدیدآورد که تغییرات فرهنگی و سنت‌شکنی‌های بعد از آن خالی از لطف نبود.[۶۱] نخستین آثار ادبیات ژاپنی به‌شدت تحت تأثیر ارتباطات فرهنگی با چین و ادبیات چینی سروده شدند. این آثار به زبان چینی کلاسیک سروده می‌شدند. ادبیات هندی نیز با گسترش بودیسم در ژاپن بر ادبیات این کشور تأثیر گذاشت. اما در نهایت هنگامی که نویسندگان ژاپنی شروع به نوشتن دربارهٔ ژاپن کردند توانستند سبک خاص خود را توسعه بخشند اما همچنان تأثیر ادبیات چینی و چینی کلاسیک را می‌شد تا پایان دورهٔ ادو در این آثار مشاهده کرد. از زمانی که ژاپن دروازه‌های خود را در سده ۱۹ میلادی به روی تجارت و دیپلماسی با غرب باز کرد ادبیات شرق و غرب به شدت برهم تأثیر گذاشته‌اند و همچنان می‌گذارند.[نیازمند منبع] شعرهایکو کوتاه‌ترین گونه شعری در جهان است که مبدع آن ژاپنی‌ها هستند، این‌گونه شعر به صورت سنتی کمتر ۱۷ خط است، یک هایکو عموماً یک احساس یا گرایش شاعرانه سراینده‌اش را بیان می‌کند:[۶۲]
موسیقی موسیقی ژاپن غنی و متنوع است، سازهایی چون «کُوتو» و «شامیسِن» از سازهای اصیل ژاپن هستند.[۶۳] شامیسن که به سه‌تار ژاپنی شهرت دارد و معمولاً همراه با سازهای دیگر نواخته می‌شود، در اصل در تئاترهای کابوکی و عروسکی دوره «ادو» کاربرد داشت. کوتو نیز به سنتور ژاپنی معروف است که از چوب درختی به نام «پائولونیا» ساخته می‌شود و هر تار آن خرک متحرک جداگانه‌ای دارد. این ساز را با زخمه‌هایی که به انگشتان اشاره، میانی و شست دست راست متصل است می‌نوازند.[۶۴] پویانمایی اَنیمه یا انیمه یک سبک از پویانمایی است که خاستگاه آن ژاپن بوده و به‌طور معمول بر مبنای مانگا ساخته می‌شود (که در این صورت انیمانگا نامیده می‌شوند). انیمه‌ها دارای خصوصیاتی از قبیل نقاشی‌های رنگارنگ، شخصیت‌های پرجنب و جوش، داستانی همراه با پیکار و نبرد و همچنین دارای موضوعات مختلف می‌باشد.[۶۵] انیمه در واقع کوتاه شده واژهٔ انگلیسی انیمیشن «animation» (پویانمایی) است.[۶۶] جشنواره‌ها و مناسبت‌های خاص۳۳ جشنواره کشور ژاپن به عنوان میراث فرهنگی ناملموس یونسکو ثبت شده‌اند.[۶۷] بعضی جشن‌ها و فستیوال‌های ژاپنی ریشه چینی دارند ولی در طول زمان تغییر یافته و با عادات مردم محلی درآمیخته‌اند. جشن شکوفه‌های گیلاسهانامی یا جشن شکوفه‌های گیلاس یکی از مراسم رایج در ژاپن است. هانامی در زبان ژاپنی به معنی «دیدن گل‌هاست». هانامی در هنگام شکوفایی شکوفه‌های ساکورا و با جمع شدن دوستان و بستگان به دور هم و گسترانیدن سفره در زیر درختان ساکورا برگزار می‌شود. هانامی برای نخستین بار در دورهٔ نارا (سال‌های ۷۱۰ تا ۷۹۴ میلادی) و در بین اشراف مرسوم شده است. در ابتدا دیدن شکوفه‌های آلو که در ژاپن اومه نامیده می‌شود، مرسوم بود اما در دورهٔ هِی‌آن (سال‌های ۷۹۴ تا ۱۱۸۵ میلادی) شکوفه‌های گیلاس جایگزین شکوفه‌های آلو شد. از اواسط دورهٔ ادو هانامی در بین عموم مردم رایج شد و امپراتور توکوگاوا یوشیمونه هشتمین امپراتور دورهٔ ادو جهت تشویق مردم و ترویج بیشتر هانامی دستور کاشت گستردهٔ درختان گیلاس را در سراسر کشور صادر کرد.[۶۸] جشنواره برفجشنواره برف ساپورو سالانه در شهر ساپورو برگزار می‌شود. در این جشنواره که برجسته‌ترین هنرمندان این کشور نیز حضور دارند، مجسمه‌های مختلفی از جمله مجسمهٔ بازیگران و هنرمندان و سایر افراد مشهور ساخته می‌شود. در فوریه سال ۲۰۱۷ هم جشنواره ساپورو برگزار شد که مجسمه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا نیز در بین مجسمه‌های افراد مشهور دیده شد.[۶۹] جشنواره تننوجشنواره تننو هر ساله ماه ژوئیه در شهر تسوشیما برگزار می‌شود. بر اساس رسوم هر قایق به چهارصد فانوس مزین می‌شود و در طول رودخانه تننو پایین می‌آید.[۷۰] جشن عروسکهاهیناماتسوری یا جشن عروسک‌ها یا جشن دختران یکی از جشن‌های رایج در کشور ژاپن است که به شکرگزاری رشد و سلامتی دختران اختصاص دارد.[۷۱] این جشن هر ساله در روز سوم ماه مارس سومین ماه میلادی برگزار می‌شود.[۷۲] در این جشن سکویی با یکپارچه قرمز پوشانده می‌شود تا مجموعه‌ای از عروسک‌های زینتی (به ژاپنی: 雛人形 hina-ningyō?) به نمایندگی از امپراتور، ملکه، مسئولان، و نوازندگان در لباس سنتی دربار دوره هی‌آن به نمایش گذاشته شود.
غذاها و خوراک
آموزش.jpg) آموزش در ژاپن در مقاطع ابتدایی و متوسطه اول اجباری است.[۷۴] بیشتر دانش آموزان در مقطع متوسطه اول در مدارس دولتی تحصیل می‌کنند، اما مدارس خصوصی در مقاطع متوسطه و دانشگاه نیز محبوب است. وزارت آموزش، فرهنگ، ورزش، علوم و فناوری وظیفه گسترش آموزش را دارد. آموزش تا ۹ سال اول اجباری است و ۳ سال آخر را می‌توان ثبت نام کرد که در سال ۲۰۰۵، ۹۴٪ فارغ‌التحصیلان دوره متوسطه اول برای متوسطه دوم ثبت نام کردند.[۷۵][۷۶] سال تحصیلی از آوریل (فروردین-اردیبهشت) آغاز می‌شود و در ماه مارس (اسفند-فروردین) پایان می‌یابد، تعطیلات تابستانی در آگوست (مرداد-شهریور) و تعطیلات زمستانی در پایان دسامبر (آذر-دی) تا اوایل ژانویه (دی) است. سال تحصیلی شامل دو یا سه ترم است که با تعطیلات کوتاه در بهار و زمستان و یک تعطیلات تابستانی شش هفته ای از هم جدا می‌شوند.  دانشجویان ژاپنی از نظر کیفیت و عملکرد در خواندن سواد، ریاضیات و علوم در بین دانشجویان کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی رتبه بالایی دارند. ژاپن در برنامه آزمون‌های ارزیابی بین‌المللی دانشجویان، با میانگین نمره ۵۲۸٫۷، یکی از کشورهای برتر OECD در زمینه خواندن سواد، ریاضیات و علوم است که در رتبه‌بندی سال ۲۰۱۵ رتبه سوم را دارد.[۷۸][۷۹] مردم ژاپن از تحصیلات خوبی برخوردارند و جامعه این کشور از آموزش به عنوان بستری برای تحرک اقتصادی - اقتصادی و اشتغال در اقتصاد به همراه فناوری پیشرفته این کشور بسیار ارزشمند است. مجموعه بزرگی از افراد با تحصیلات و ماهر در این کشور تا حد زیادی مسئول معجزه اقتصادی ژاپن پس از جنگ ژاپن بودند. بزرگسالان دارای تحصیلات عالی در ژاپن، به ویژه فارغ التحصیلان علوم و مهندسی، تحصیلات و مهارت‌های خود در اقتصاد پیشرفته ژاپن را بهرمند می‌کنند.[۸۰] به سیستم آموزشی ژاپن نقدهایی وارد می‌شود مانند؛[۸۱][۸۲] مشکلات قلدری و اذیت و آزار؛[۸۳][۸۱][۸۴][۸۵] و فشار شدید علمی بر دانشجویان.[۸۶] ژاپن کجاستاما اجازه بدهید بگوییم اصلا ژاپن کجاست و چه مختصاتی در جهان دارد. در سایت سفارت ژاپن در ایران به زبان فارسی نوشته‌اند: «ژاپن مجمع‌الجزایری است در اقیانوس آرام که در غرب ساحل شرقی قاره آسیا واقع شده است. مساحت کشور ژاپن را چهار جزیره به نام‌های هوکایدو (Hokkaido)، هونشو (Honshu)، شیکوکو (Shikoku) و کیوشو (Ky ushu) تشکیل می‌دهند و مساحت کل این کشور حدود 378000 کیلومتر مربع است. ژاپن کاملا با آب محصور شده است: اقیانوس آرام در شرق، دریای ژاپن در غرب، دریای شرق چین در جنوب، دریای اوخوتسوکو در شمال و دریای داخلی ستو، بین جزایر شیکوکو و هونشو. وجود اقیانوس سبب شده است که در رژیم غذایی و اقتصاد مردم ژاپن ماهی نقش مهمی داشته باشد.[۸۷] مجمع‌الجزایر ژاپن بر روی محور تقریبی شمال‌جنوب تا 3000 کیلومتر امتداد یافته است و به دلیل گستردگی طولی فراوان جزایر آن از تنوع آبوهوایی زیادی نیز برخوردار است. از هوکایدوی بسیار سرد در شمال تا جزایر کوچک نیمه‌گرمسیری جنوب، در هر جا آب‌وهوا با دیگر جاها کمی تفاوت دارد و آب‌وهوا با تغییر فصول نیز تغییر می‌کند.»[۸۸] اقبال ژاپن برای گردشگری پساکروناییگاردین در مطلبی که دو روز پیش منتشر شده، از فشار کسب‌وکارهای گردشگری ژاپن برای گذر از محدودیت‌های کرونایی و بازگشت به شرایط عادی پذیرش گردشگر خبر داده است. مدتی پیش هم نیویورک‌تایمز در مقاله‌ای تیتر زده بود: «آسیا به گردشگران خوش‌آمد می‌گوید، ژاپن می‌گوید: هنوز نه!»در ابتدای خبر گاردین آمده که همه از نخست‌وزیر فومیو کیشیدا (Fumio Kishida) درخواست دارند که محدودیت‌ها را کاهش و اجازه دهد سومین اقتصاد بزرگ جهان از زیر بار محدودیت‌های ناشی از کرونا بیرون بیاید.[۸۹] در این گزارش ذکر شده که فعلا سقف محدودیت ورود 50 هزار گردشگر در روز به ژاپن وجود دارد؛ اما به‌زودی برطرف می‌شود و حتی ممکن است به‌زودی قانون‌های سفر بدون روادید و عدم الزام به مسافرت از طریق آژانس‌ها هم به حالت قبل برگردند. آن‌طور که ایسنا از گاردین نقل کرده، دولت این کشور اواخر سال گذشته در بحبوحه افزایش جهانی موارد ابتلا به کرونا که ناشی از نوع بسیار قابل‌انتقال امیکرون بود، طرح ممنوعیت تقریبا کامل سفر به این کشور را اجرا کرد. این طرح باعث انتقاد کارگران، دانشجویان و سایر ژاپنی‌هایی شد که عملا در خارج از کشور گیر کرده بودند. این در حالی بود که سایر کشورهای G۷ (هفت کشور بزرگ صنعتی جهان) شروع به باز‌کردن مرزهای خود کرده بودند.[۹۰] هیروکازو ماتسونو، دبیر ارشد کابینه دولت ژاپن نیز این هفته اعلام کرد که دولت به دنبال کاهش محدودیت‌های کووید۱۹ و در عین حال حفظ تعادل بین جلوگیری از شیوع عفونت و همچنین، ترویج فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی است.ژاپن از هفته گذشته سقف روزانه برای ورود مسافران خارجی به این کشور را از ۲۰ هزار به ۵۰ هزار نفر افزایش داد. همچنین مسافرانی که حداقل سه بار واکسینه شده‌اند، دیگر نیازی به انجام تست کووید۱۹ در ۷۲ ساعت پیش از سفر، ندارند. مقامات ژاپن امیدوارند پایان‌دادن به محدودیت‌ها شمار گردشگران این کشور را افزایش دهد؛ اگرچه ساکنان برخی از مقاصد محبوب برای بازگشت به «آلودگی گردشگری» که قبل از همه‌گیری به مناطق آن‌ها آسیب زده بود، ابراز نگرانی کرده‌اند. سال گذشته تنها ۲۴۵ هزار و ۹۰۰ نفر گردشگر خارجی وارد ژاپن شدند که کمترین آمار به‌ثبت‌رسیده از سال ۱۹۶۴ تاکنون است و در مقابل، در سال ۲۰۱۹، رکورد ۳۱ میلیون نفر ورود گردشگر خارجی در ژاپن ثبت شد. دولت این کشور چشم‌انداز بلندپروازانه جذب ۶۰ میلیون گردشگر را تا پایان دهه میلادی ترسیم کرده بود.[۹۱] در میان هشدارهای تحلیلگران مبنی بر کاهش هزینه‌های مصرف‌کننده، مقامات ژاپنی امیدوارند که گردشگران خارجی جذب ین (واحد پول ژاپن) ضعیف شوند که اخیرا در برابر دلار به پایین‌ترین حد خود در تاریخ رسیده است. روزنامه تجاری «Nikkei» برآورد کرده، از سرگیری کامل سفرهای خارجی می‌تواند با هزینه‌کرد شش‌تریلیون ین (۴۲میلیارد دلاری) گردشگران همراه شود.از این‌ها گذشته، اگر قصد سفر به ژاپن را دارید، می‌توانید به سایت گردشگری ژاپن (https://www.japan.travel/en) مراجعه کنید و جدیدترین اطلاعات مربوط به گردشگری این کشور را به طور مجازی دریافت کنید.[۹۲] جستارهای وابستهمنابع
پیوند به بیرونژاپندر پروژههای خواهر ویکیپدیا
دولت
اطلاعات جامع
Information related to ژاپن |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
.jpg)
.JPG)
.jpg)
.jpg)
.svg){kind=small}
Portal di Ensiklopedia Dunia
