Masakr u višegradskom kotaru predstavlja masovna ubistva Bošnjaka koja su krajem 1941. i početkom 1942. počinili četnici. Period četničkih zločina u gornjem Podrinju obilježila je njihova dobra saradnja sa italijanskih vlastima.

Formiranjem prvih četničkih jedinica u višegradskom kraju, u septembru 1941. ubijeno je 407 Bošnjaka. Četničkim zauzimanjem okolice Višegrada, osim sela Orahovci, grad se našao u okruženju. Sva bošnjačka sela su popaljena, a stanovništvo se iselilo u grad, gdje je zavladala glad s obzirom da je u gradu boravilo oko 10.000 izbjeglica. Hrana se pribavljala preko Kalinovika, Foče i Mostara. Četnici su ubijali sve muškarce iznad 12 godina, a dešavalo se da ubijaju i djecu. Zarobljene su Bošnjake četnici žive gulili, rezali uši i nos, vadili oči, a djevojke silovali. Predstavnik višegradskih Bošnjaka uspio se probiti iz grada i 3. novembra 1941. izvjestio je reisul-ulemu Fehima Spahu o stanju u Višegradu, uputivši apel da se spasi preostali dio stanovništva. U januaru 1942. je ponovo upućen apel za pomoć gradu reisul-ulemi i Anti Paveliću. 3. januara u Dobrunu su žive zapaljene 82 osobe. Tri dana kasnije isti slučaj desio se u Stmrici, gdje je izgorilo 46 osoba. U Resniku su 52 osobe 5. marta natjerane da uđu u Drinu, a samo jedan dječak je uspio preživjeti.

• Masakri u Višegradu (Rat u BiH 1992-1995)

• Čekić, Smail (1996). Genocid nad Bošnjacima u Drugom svjetskom ratu (PDF). Udruženje Muslimana za antigenocidne aktivnosti. Arhivirano s originala (PDF), 15. 10. 2020. Pristupljeno 8. 3. 2019.