NGC 189

Зорнае скопішча
Зорнае скопішча
	NGC 189
Гісторыя даследавання
Адкрывальнік	Джон Гершэль
Дата адкрыцця	27 кастрычніка 1829
Абазначэнні	NGC 189, OCL 301
Назіральныя даныя; (Эпоха J2000.0)
Тып	Рассеянае скопішча тыпу III2p
Прамое ўзыходжанне	00гадз 39мін 35,6с
Схіленне	+61° 05′ 06″
Адлегласць	2 452,7 св. гадоў ; (752 парсека)
Бачная зорная велічыня (V)	+8,8
Бачныя памеры (V)	5,0′
Сузор’е	Касіяпея

NGC 189 (іншае абазначэнне — OCL 301) — рассеянае скопішча ў сузор’і Касіяпея.

Гэты аб’ект уваходзіць у лік пералічаных у арыгінальнай рэдакцыі «Новага агульнага каталога».

Адкрыццё

Скупнасць была адкрыта Каралінай Гершэль 27 верасня 1783 года, у адзін вечар з адкрыццём скопішча NGC 225. У яе дзённіках ёсць наступны запіс:

Прыкладна ў 1 [градусе] да поўдня ад вышэйзгаданага скопішча [NGC 225] цьмяная туманнасць, аточаная вялікім лікам буйных і дробных зорак. У поле зроку больш зорак, чым адзначана тут [у дыяграме], але я асабліва адзначыла дзве з іх, паміж якімі знаходзіцца туманнасць... Мес[ье] іх не ўключае.

Арыгінальны тэкст (англ.)

About 1 south of the above cluster [NGC 225] a faint nebula surrounded with a great number of both large and small stars. There are more large stars in the field than are marked here [in a diagram] but I took particular notice of the two between which the nebula is situated... Mess[ier] has them not.

Лічылася, што гэты запіс адпавядае аб’екту NGC 381, аднак пазнейшымі даследаваннямі была ўсталявана тоеснасць з NGC 189^[1].

Назіранне

Пры візуальным назіранні пошук NGC 189 варта пачаць з пошуку буйнейшага і яркага аб’екта NGC 225. NGC 189 знаходзіцца ў 50' да паўднёвага захаду ад гэтага аб’екта, на поўнач ад маючай вуглавы памер 7' трапецыі, што складаецца з чатырох зорак 9-й і 10-й велічыні. Візуальна аб’ект мае невялікія памеры, круглявую форму і блакітнаваты каметавісты адліў^[2].

Уважлівы назіральнік можа знайсці NGC 189, выкарыстоўваючы бінокль 7?50. У бінокль 15×80 скопішча бачна як вялікая яркая рассеяная група зорак, што павялічваецца пры назіранні з выкарыстаннем бакавога зроку. Скупнасць лёгка бачна пры назіранні ў 4-цалевы тэлескоп з 23-кратным павелічэннем, а пры павелічэнні 72×, дазваляецца на дзве групы зорак: трохі ярчэйшых зорак 10-й і 11-й велічыні на фоне больш цьмяных зорак, што канцэнтруюцца ў цэнтры скопішча^[2].

Гл. таксама

Спасылкі

Інфармацыя на англійскай і французскай з арыгінальнага Новага агульнага каталога
Інфармацыя (англ.) з Перагледжанага Новага агульнага каталога
SIMBAD (англ.)
VizieR (англ.)
NASA/IPAC Extragalactic Database (англ.)
Спіс публікацый, прысвечаных NGC 189

Зноскі

↑ O'Meara S. J. Deep Sky Companions: Hidden Treasures. — Cambridge University Press, 2007. — P. 19. — 584 p. — ISBN 978-0-511-28518-9.
↑ ^а ^б O'Meara S. J. Deep Sky Companions: Hidden Treasures. — Cambridge University Press, 2007. — P. 23. — 584 p. — ISBN 978-0-511-28518-9.

[1] O'Meara S. J. Deep Sky Companions: Hidden Treasures. — Cambridge University Press, 2007. — P. 19. — 584 p. — ISBN 978-0-511-28518-9.

[:0-2] а ^б O'Meara S. J. Deep Sky Companions: Hidden Treasures. — Cambridge University Press, 2007. — P. 23. — 584 p. — ISBN 978-0-511-28518-9.

[1]

[2]