Ten artykuł dotyczy litery alfabetu łacińskiego. Zobacz też: А̄ – litera alfabetu cyrylickiego.

Ā

Informacje podstawowe
Majuskuła	Ā
Minuskuła	ā
Postać początkowa
Postać środkowa	𐌀
Postać końcowa	Ā ā
Podstawowy alfabet	Alfabet łaciński
Pochodzenie
Oparty na grafemie	A
Znak diakrytyczny	Makron
Multimedia w Wikimedia Commons
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ā, ā – litera alfabetu łacińskiego używana w zapisie języka łotewskiego, łatgalskiego, nowopruskiego, rōmaji, w językach polinezyjskich oraz w łacińskim zapisie języka arabskiego. Przypisywana jest samogłosce [a:].

W międzynarodowej transliteracji alfabetu sanskryckiego Ā oznacza otwartą tylną, niezaokrągloną samogłoskę „आ”, której nie należy mylić z podobnym znakiem dewanagari dla środkowej samogłoski środkowej, अ.

W językach innych niż sanskryt,^[1] Ā jest sortowane z innymi literami A i nie jest uważane za osobną literę. Makron jest brany pod uwagę tylko podczas sortowania słów, które poza tym są identyczne. Na przykład w języku maoryskim tāu (oznaczające twój) występuje po tau (oznaczającym rok), ale przed taumata (wzgórze).