Okręty podwodne typu S-42 – amerykańskitypokrętów podwodnych stanowiących powiększoną wersję jednostek typu S-1 opracowanych w stoczni Electric Boat do konkursu amerykańskiej marynarki na konstrukcję jednostek typu 'S'. Sześć wybudowanych według projektu EB w stoczni Quincy Shipbuilding okrętów o wyporności nawodnej 850 ton i podwodnej 1126 ton, zwodowane zostało w latach 1923-1924. Jednostki te wyposażone zostały w 4 dziobowe wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm oraz jedno działo 102 mm. Okręty tego typu były najcięższe i cieszyły się opinią najlepszych jednostek serii S[1].
Okręty te wzięły ograniczony udział zwłaszcza w początkowej fazie wojny na Pacyfiku podczas drugiej wojny światowej odnosząc relatywnie niewielkie sukcesy. USS S-44 (SS-155) został zatopiony przez „Ishigaki” 7 października 1943 roku na Morzu Ochockim, pozostałe zaś jednostki zostały wycofane ze służby w US Navy do końca 1945 roku.
↑Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945, s. 124
Bibliografia
Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-85109-563-2. Brak numerów stron w książce
Norman Polmar: The American submarines. Annapolis, Md.: Nautical Aviation Pub. Co. of America, 1981. ISBN 0-933852-14-2. Brak numerów stron w książce
Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute Press, 1995, s. 291. ISBN 978-1-55750-263-6.
