Heinrich Bernhard Oppenheim
Heinrich Bernhard Oppenheim (ur. 20 lipca 1819 we Frankfurcie nad Menem, zm. 29 marca 1880 w Berlinie) – niemiecki prawnik, filozof, publicysta i liberalny polityk. Uważany za autora pojęcia "socjalizm z katedry". ŻyciorysPochodził z rodziny żydowskich bankierów z Frankfurtu. Studiował prawo w Getyndze, Heidelbergu i Berlinie. Z powodu pochodzenia nie przyznano mu jednak habilitacji. W 1841 został prywatnym docentem nauk politycznych i prawa międzynarodowego w Heidelbergu. W latach 40. zajął się publicystyką polityczną. W 1848 zaangażował się po stronie rewolucji, na jej radykalno-demokratycznym skrzydle. Brał udział w wydawaniu czasopisma Die Reform. W 1861 przystąpił do partii postępowej (Deutsche Fortschrittspartei). W tym samym roku zaczął wydawać – wkrótce zamknięty przez cenzurę – Jahrbuch fuer Politik und Literatur. W 1866 przyłączył się do narodowych liberałów, popierając politykę Bismarcka, zmierzającą do zjednoczenia Niemiec. Z czasem zwrócił się ku sprawom socjalnym, w tym opieki społecznej nad ubogimi. W 1874 został wybrany do Reichstagu. Sprzeciwił się wprowadzeniu ceł ochronnych w 1879. Zwiększyły one rentowność niemieckiego rolnictwa i przemysłu, wzmocniły pozycję junkrów i burżuazji, ale przyczyniły się do wzrostu cen żywności i zubożenia robotników[1]. Dzieła
Przypisy
Linki zewnętrzneInformation related to Heinrich Bernhard Oppenheim |
Portal di Ensiklopedia Dunia