Bogdan Pęk
Bogdan Marek Pęk (ur. 8 kwietnia 1953 w Krakowie) – polski polityk i zootechnik, poseł na Sejm II, III i IV kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego VI kadencji, senator VIII kadencji. ŻyciorysWykształcenie i praca zawodowaUkończył Technikum Rolnicze w Czernichowie, a w 1979 studia na Wydziale Zootechnicznym Akademii Rolniczej w Krakowie. W 1979 został zatrudniony jako specjalista w Wojewódzkiej Dyrekcji Rozbudowy Miast w Krakowie. Następnie pracował w Okręgowym Przedsiębiorstwie Przemysłu Mięsnego. Od 1980 do 1985 był kierownikiem tuczarni trzody chlewnej. Kierował tuczarnią znajdującą się w znacjonalizowanym dworze w Tomaszowicach[1]. Od 1985 do 1990 pełnił funkcję prezesa Spółdzielni Kółek Rolniczych w Zielonkach. W 1999 wszedł w skład rady programowej Muzeum Etnograficznego w Krakowie. Należy do Polskiego Związku Łowieckiego i Polskiego Związku Wędkarskiego. Działalność politycznaNa początku lat 80. był wiceprzewodniczącym NSZZ „Solidarność” w Krakowskich Zakładach Mięsnych. Od 1984 należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W latach 1986–1990 zasiadał w Gminnej Radzie Narodowej Zielonek. Od 1992 do 2000 pełnił funkcję prezesa zarządu wojewódzkiego Polskiego Stronnictwa Ludowego w Krakowie, a w latach 1996–1997 także wiceprezesa Zarządu Krajowego PSL. Od 1988 do 2002 należał do Rady Naczelnej PSL. Od 1998 do 2001 zasiadał w sejmiku małopolskim. W październiku 2002 odszedł z PSL[2], a następnie przystąpił do Ligi Polskich Rodzin[3]. W październiku 2003 objął funkcję wiceprezesa tej partii[4]. W 2005 opuścił LPR i zajął się tworzeniem nowej partii wspólnie z Zygmuntem Wrzodakiem. 4 marca 2006 został wybrany na prezesa partii Forum Polskie[5], którą niespełna pół roku później wykreślono z ewidencji partii politycznych. W latach 1993–2004 sprawował mandat posła II, III i IV kadencji, wybieranego z listy PSL z listy ogólnopolskiej oraz w okręgach krakowskich: nr 21 i nr 13). Sprawował funkcję przewodniczącego parlamentarnych komisji ds. prywatyzacji (1993–1994), ds. lustracji (1995–1997) oraz wiceprzewodniczącego Komisji Skarbu Państwa (1997–2001) i Komisji ds. Instytutu Pamięci Narodowej (1997–2001). W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004, otrzymawszy 105 417 głosów, zdobył mandat deputowanego. W PE należał do frakcji Niepodległość i Demokracja, następnie przeszedł do Unii na rzecz Europy Narodów. Brał udział w pracach Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Regionalnego, a także delegacji ds. współpracy Unii Europejskiej z Chińską Republiką Ludową i delegacji ds. współpracy Unii Europejskiej z Białorusią. Był też zastępcą członka Komisji Spraw Konstytucyjnych[6]. Od 2008 do 2009 był wiceprezesem partii Naprzód Polsko. W kwietniu 2009 został kandydatem Prawa i Sprawiedliwości w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu małopolsko-świętokrzyskim[7]. Nie uzyskał ponownie mandatu eurodeputowanego. W listopadzie 2010 przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości[8]. W wyborach samorządowych w tym samym roku został kandydatem z ramienia tej partii do sejmiku małopolskiego. Otrzymał 7041 głosów, zdobywając mandat[9]. W wyborach parlamentarnych w 2011 został wybrany z ramienia PiS do Senatu w okręgu podkrakowskim[10]. Bez powodzenia kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014[11]. Nie wystartował w kolejnych wyborach parlamentarnych w 2015. W sierpniu 2016 został członkiem rady nadzorczej Banku Pocztowego[12]; zrezygnował z tej funkcji jeszcze w tym samym roku[13]. W 2018 powrócił w skład sejmiku małopolskiego na okres VI kadencji[14]. Wystartował z ramienia PiS do Sejmu w wyborach w 2019[15] oraz 2023[16]. W 2024 utrzymał mandat radnego sejmiku na kolejną kadencję[17]. OdznaczeniaW 1986 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. Życie prywatneJest żonaty, żona Barbara została architektem. Ma dwoje dzieci, w tym syna Marka. Przypisy
Bibliografia
Information related to Bogdan Pęk |
Portal di Ensiklopedia Dunia