عماد رام در یازدهم اسفند ۱۳۰۹ در ساری چشم به جهان گشود.[۱] او از دوران جوانی علاقه زیادی به فلوت داشت و نِی‌های خود را سوراخ می‌کرد و در آن‌ها می‌دمید. او در سال ۱۳۲۲ خورشیدی به تئاتر روی آورد و علاوه‌بر نقش کمدین‌ها در پشت پرده می‌خواند و فلوت می‌زد.[۱] در سال ۱۳۳۵ به تهران آمد و به اداره هنرهای زیبا رفت و نت و سازشناسی را نزد استادان خود فراگرفت. او دارای مدرک کارشناسی از دانشسرای کشاورزی بود. از سال ۱۳۵۰ به سرپرستی یکی از ارکسترهای وزارت فرهنگ و هنر منصوب شد.[۱]
عماد رام در یادگیری از استادانی چون حسن رادمرد، خادم میثاق و نورعلی برومند به آموختن سلفژ و دیکتهٔ موسیقی پرداخت. ویژگی نوازندگی او در فلوت آن بود که می‌توانست ربع پرده‌های موسیقی ایرانی را به خوبی اجرا کند.
رام در هفتم مهر ۱۳۴۳ با خانمی به نام فلور صدودی ازدواج کرد و صاحب سه فرزند به نام‌های گویا، آهنگ و ملودی شد.
پس از انقلاب
عماد رام مدتی بعد از انقلاب ۱۳۵۷ مجبور به ترک کشور شد.[۱]
در سال ۱۳۵۷ در میانه انقلاب، خمینی در جواب خبرنگاری که از او پرسیده‌بود چه احساسی دارد جواب داد «هیچ». عماد گفته‌بود:
با هیچ نمی‌توان ایران را ساخت و به ایران و ایرانی خدمت کرد
و برای پاسخ به هیچ رهبر انقلاب شرکتی به‌نام «صدا طنین» تشکیل داد و به ضبط و پخش نوارهای «شبانه با وطن» پرداخت که از شعر، کلام و آهنگ‌های ملی و وطنی سرشار بود.[۱]
عماد در بزرگ‌ترین کنسرت‌ها در نقاط مختلف اروپا و آمریکا با ارکسترهای بزرگ جهانی شرکت داشت و تحسین همگان را برانگیخت.[۱] عماد رام از سال ۱۳۷۳ تا پیش از مرگ عضو شورای ملی مقاومت ایران بود.[۲][۳]
من عقیده دارم هنرمند باید راه آزادگی پیشه کند و بازگوکننده رنج‌ها خوشی‌ها و هر آنچه که بر مردم جامعه‌اش می‌گذرد باشد.
خود او پس از پیوستن به شورای ملی مقاومت و همکاری با سازمان مجاهدین خلق گفت: «… دیدم که این بهترین سازمانی است که من می‌توانم با آن همکاری‌ام را شروع کنم… این چیزی را که این سازمان و شورای ملی مقاومت داره، منظورم سازمان مجاهدین خلقه، من در جای دیگری ندیدم، بنابراین تشخیص دادم که من باید در کنار این‌ها بایستم و به مبارزه ادامه دهم که افتخار این رو پیدا کردم…». و در ادمه صحبت خود می‌گوید: «باید اضافه کنم وقتی که خانم مریم رجوی دعوت همبستگی فرمودند، من نخستین هنرمندی بودم که پذیرفتم و با کمال افتخار شرکت کردم در این همبستگی و همان‌طوری‌که عرض کردم، برای من این از خاطرات فراموش نشدنی است. تا جایی که یادم است، من آهنگ رقص پروانه را اجرا کردم که بسیار هم مورد مهرشان قرار گرفت».
درگذشت
وی سرانجام در ۳ خرداد ۱۳۸۲ در آلمان بر اثر بیماری سرطان درگذشت و در گورستان نوردفریدهوف (Nordfriedhof) شهر دوسلدورف آلمان به خاک سپرده شد.
کتاب زندگی
چاپ دوم کتاب «زندگی‌نامهٔ عماد رام»، به کوشش عبدالعلی معصومی، در ۲۱۱ صفحه همراه با عکس‌های رنگی، توسط انتشارات «بنیاد رضائی‌ها» در اسفند ۱۳۹۴ منتشر شد.
آلبوم‌ها
آلبوم‌های عماد رام به دو گونهٔ ترانه‌ها و تکنوازی‌ها دسته‌بندی می‌شوند:
آلبوم خاطره‌ها (دل‌خسته، با صدای بیتا - بلای پیری، الهه - داد از این دل، گلچین - ای شکسته، مرجان - دل عاشق، گلچین - نقش من، الهه - می‌میرم برای تو، مارتیک - پرچم، آرش)
آلبوم دل من یه روز به دریا زد و رفت
شش مجموعه آلبوم از بهترین‌های عماد رام با نام The Best of Emad Raam
آلبوم‌های شبانه با وطن - تهیه‌کننده: عماد رام
پیام حافظ - موسیقی از عماد رام
آزادگی - آثار عماد رام با پیانو - تنظیم: شاپور باستان‌سیر
عماد رام برای خوانندگان مختلفی، همچون: نادر گلچین، مهستی، الهه و… آهنگسازی کرده است. عماد رام ترانهٔ فرنگیس را بازخوانی کرده است، سعید دبیری، شاعر ترانهٔ فرنگیس، در گفت‌وگویی با روزنامه شرق اعلام کرد: «آهنگ فرنگیس ربطی به عماد رام نداشت. این کار که معروف شد با ارکستر خودش آن را در تلویزیون فرهنگ و هنر خواند. بعد که ما ناراحت شدیم، عذرخواهی کرد؛ ما هم فراموش کردیم.»[۴]
.jpg)
